"Starość też puka do moich drzwi, ale nie jest groźna ani straszna. Oswajam ją pomału, żeby jadła mi z ręki"
Odpisałem jej, że mi się to zdanie podoba i pomyślę nad tym nim. Zainspirowały mnie Poniżej znajdują się efekty tej inspiracji. Trąci Grochowiakiem, ale kiedyś, za młodu pasjonował mnie.
Starość puka do mych drzwi
Nie jest groźna ani straszna
Oswajam ją powoli, żeby jadła mi z ręki
Kęs za kęsem, okruch za okruchem
na wyciągniętej dłoni podsuwam jej pod same usta
A ona patrząc mi prosto w oczy zdaje się mówić
Nie przekupisz mnie
Łapczywie wkłada w bezzębne usta podane kęsy
i żuje zapamiętale, aż do kresu ich treści.
Nie o przekupstwo tu jednak idzie
To tylko troska o kogoś kto będzie przy mnie
w ostatniej chwili mego życia.
Kto potrzyma mnie za rękę i ściśnie za serce
Ta moja wierna starość, nie zapomni o mnie.
Wiemy już o tym oboje
Przełamując swój strach i uprzedzenia
Moja starość je mi z ręki
Nie jest groźna ani straszna
Oswajam ją powoli, żeby jadła mi z ręki
Kęs za kęsem, okruch za okruchem
na wyciągniętej dłoni podsuwam jej pod same usta
A ona patrząc mi prosto w oczy zdaje się mówić
Nie przekupisz mnie
Łapczywie wkłada w bezzębne usta podane kęsy
i żuje zapamiętale, aż do kresu ich treści.
Nie o przekupstwo tu jednak idzie
To tylko troska o kogoś kto będzie przy mnie
w ostatniej chwili mego życia.
Kto potrzyma mnie za rękę i ściśnie za serce
Ta moja wierna starość, nie zapomni o mnie.
Wiemy już o tym oboje
Przełamując swój strach i uprzedzenia
Moja starość je mi z ręki
Ładnie, bardzo ładnie powiedziane, napisane. Tylko bardzo smutno, wręcz depresyjnie. Może warto uwierzyć, że starość nie musi być bezzębna i bezwolna? Dopóki stan umysłów na to pozwala cieszmy się "owocami" naszego życia. Przecież są!
OdpowiedzUsuńMoże to nie jest ani smutne, ani depresyjne a jedynie realistyczne.
UsuńZa jakiś czas rozwinę się bardziej
Piękny wiersz. Mmie się jawi jako optymistyczny. Oswajanie nie jest proste, trzeba dużo cierpliwości, czasu i determinacji. A skoro twoja starość już oswojona to tylko pozazdrościć. 😊
OdpowiedzUsuńCovid okrutnie mi namieszał, bo dużo podróżuję i nie śmiałam sobie życzyć niczego więcej w 2022 jak tylko tego, żeby nie było gorzej. A tu niespodzianka w drugim dniu nowego roku - stałam się muzą poety. 😁
A z tymi owocami to nie wiem. Szaflarska ma rację, ciężko je dojrzeć.
Pozdrawiam w 2022
Tak się składa, że natchnienie jest wokół nas.
UsuńMam takie coś, że cieszy mnie układ słów, zdań oraz jakaś logika cyfr w liczbach. Próbowałem dzielić tę radość z otoczeniem, niestety z miernym skutkiem.
Wszystkiego co najlepsze dla Ciebie w Nowym 2022 roku.
Ja mam z kolei coś takiego, że przeczytam jakieś zdanie i ono potem zostaje ze mną na długo, często na zawsze. I myślę nad nim, kontempluję je, oglądam ze wszystkich stron.
UsuńDlatego lubię podkreślać w książkach, to co mnie zaintryguje. I wracam do tych zapisków wielokrotnie.
Ot - taka starcza przypadłość.
Moja babcia robiła tak samo.
Określenie - takie geny brzmi o niebo lepiej niż - starcza przypadłość.
UsuńStarcza przypadłość to jest na przykład kamica nerkowa
I trzymajmy się tego
Oj tak, to brzmi zdecydowanie lepiej. Kupuję. 😋
UsuńKlik dobry:)
OdpowiedzUsuńTakże lubię układać słowa, ale aż tak pięknie mi się nie udaje.
Pozdrawiam serdecznie.
Z tym "aż tak pięknie" to przesada, ale dziękuję
UsuńCześć Antoni. Jako jeszcze starszy mogę stwierdzić, że trafnie i równocześnie ładnie ubrałeś w słowa ten stan ducha. A że trochę depresyjnie, niestety taka jest starość. Pozdrawiam, JerryW_54
OdpowiedzUsuńtak i mnie się widzi, że to tylko trochę depresyjne
UsuńPrzez lata wyznawałam teorię, że starość nie udała się Panu Bogu. Teraz wim,że nie miałam racji. Starośc nie jest dla starych , ale dla młodych, by mieli czas na miłość i troskę, a przede wszystkim refleksję.
OdpowiedzUsuńZatem
oswajaj starość
póki jeszcze masz siłę na miłość,
póki masz czas dojrzeć
człowieka
Oswajaj starość.
Hanula
Aż chce się starzeć
UsuńPozdrawiam noworocznie. Wcześniej z życzeniami nie zdążyłam, bo starość mi przeszkodziła.
OdpowiedzUsuńDziękuję.
UsuńResztę napisałem na maila.
Świetny wiersz, gratulacje!
OdpowiedzUsuńSerdeczności