Honor zwierzaka

Kiedy nad ranem nasza suka budzi się a my jeszcze śpimy, bądź tylko markujemy sen by zyskać na czasie, rozpoczyna się poranna toaleta. Łapa, łapa, łapa, łapa i ogon wraz z przynależnościami.

Czystość bowiem jest najważniejsza.

Kto ją tego nauczył kiedy wychowywała się bez matki?

Czy w takim razie to zamiłowanie do czystości dziedziczy się w genach?

Jeżeli tak to czemu nie wszyscy korzystamy z dziedzictwa ? I nie mówię tu oczywiście o lizaniu łapy albo ogona z przynależnościami.

Ponieważ nie mogę wytrzymać tych mlaskanych ablucji, wstaje i idę uchylając drzwi na taras. Czynie to delikatnie i na tyle by zwierz przecisnął się przez powstała szparę. Nic tak bowiem nie stawia na nagi jak powiew mroźnego jak to zwykle o tej porze powietrza.

Kot czyni swoją toaletę ciszej za to trudno go oszukać, bo już po jednym małym miauknięciu bierze się za drapanie dywanu. Zagrożona jest też futryny bądź biurko co natychmiast stawia mnie na równe nogi.

Kotka szybko mnie wyczuła i cynicznie to wykorzystuje każdego dnia.

Pies stuka łapą w szybę, ale zawsze gotów dac człowiekowi jeszcze parę minut na tak zwane „dojście do siebie”.

Kiedy w ciągu dnia kot lub pies powtarzają te swoje higieniczne czynności, moja teściowa mówi do nich

- Wy wstydu nie macie tak wystawiać dupsko na widok publiczny.

- Widocznie one nie uważają za niewłaściwe eksponowanie własnego dupska.

Potem już było tylko zwykłe przegadywanie, ale pytanie które pozostawało otwartym po takiej dyskusji brzmiało: Czy zwierzęta jako takie mają poczucie wstydu?

Informacja w dzisiejszych wiadomościach pośrednio odpowiedziała mi na tak wyartykułowane pytanie. Oto news :

„W amerykańskim stanie Floryda pies zaatakował rodzinę, która chciała ubrać go w sweter. Trzy osoby trafiły do szpitala - poinformowała policja w Tampie, cytowana w poniedziałek przez Associated Press.

Do zdarzenia doszło w piątek. Według policji pitbul ugryzł 52-letnią kobietę, gdy ta chciała założyć mu sweter. Następnie zwierzę zaatakowało jej męża, który usiłował odciągnąć psa od kobiety. Z kolei ich 22-letni syn został ranny, gdy próbował powstrzymać zwierzę, dźgając je w kark oraz w głowę. Wszyscy troje uciekli z domu, zostawiając psa na podwórzu, i zadzwonili po pomoc.”

Kiedy oglądałem te z najczęściej amerykańskie, świąteczne fotki zwierząt nieraz żałowałem biednych psów przerobionych na renifery, śnieżynki czy mikołajki.

Wstyd mi było też manifestowanego przez właścicieli bezguścia.

Być może obrażą się na mnie fani psich i kocich przebieranek, bo przecież jak mówili starożytni - Gusta nie podlegają ocenie.Wiem wiem i nie skrytykuję  swetra który założy na siebie fanka szydełka. To jej sprawa.

Kto jednak weźmie w obronę ogaconego tak kota?

Każdy niech wyrobi sobie własne zadnie, bo stron z propozycjami jest w Internecie wiele. Są nawet na polskich stronach,  choćby ta skąd zaczerpnąłem te przykładowe zdjęcia.  

 

W jakiś symboliczny sposób czułem w tych chwilach jedność ze zwierzyną domową, poprzez doświadczenia z własnymi rodzicami, którzy przymuszali mnie do ubrania niemodnych już spodni. Przemykałem w nich po ścianami szkolnych korytarzy i tłumaczyłem kolegom, że swoje zapaćkałem dżemem tuż przed samym wyjściem do szkoły. Albo ten płaszcz w jodełkę w którym przypominałem gimnazjalistę w niedzielę, w kościele, w 1942 roku. Dzisiaj taki płaszcz kupiła by pewnie ekipa realizująca „Czas honoru”

O swetrach własnej roboty z zaoszczędzonej włóczki już nie wspominam.

W geście oporu nie gryzłem jednak tej ręki która mnie karmi. W odwecie, raczej zadbałem o to by oprócz jedzenia również coś wypić i w desperacji zwinąłem butelkę Starki z barku ojca.

Jak nie mogłem spodniami, to dobrą wódką chciałem się wkupić w środowisko młodych i modnych.

Złapany na tych alkoholowych knowaniach, rozdarłem spodnie na najbliższym WF-ie i było po sprawie. Obyło się bez eskalacji. Mniej szczęścia miał ów wspomniany w artykule amerykański pies. Jak bowiem donosi prasa

„Pracownicy specjalnych służb strzelili do psa środkiem uspokajającym; zwierzęciu udało się jednak jeszcze wrócić do domu, w którym przebywało dwoje dzieci. Aby złapać zwierzę, policja użyła broni na naboje wypełnione woreczkami z grochem i paralizatora.”

Nie podano rasy psa. Z opisu użytej przeciwko niemu broni sądzę, że nie chodziło o Yorka tylko raczej o coś z pokroju mastifa.

Pomijając moje spodnie o których powyżej wspomniałem i spiąłem w jakiś cudaczny sposób z psim swetrem, to muszę stwierdzić, że ludzkie zachowania wobec zwierząt to już jakaś paranoja.

Tuż obok artykułu o psie czytam, że oto „Krokodyl zaatakował turystkę, która chciała zrobić sobie z nim selfie”

Nie miała na sobie przypadkiem jakiegoś dziwnego swetra ?