Vivat i Hura Edward Stachura

Tak mi się zacytowało Edwarda Stachurę w poprzednim tekście, a że wszystko ma swój powód albo przyczynę, pozwolę sobie do nich nawiązać.
Święta za nami, a wspomnienia dalej tkwią w nas. Z resztą to było całkiem niedawno.
Wielka sobota, tradycyjnie w ten dzień jeżdżę na cmentarz oddalony od mojego miejsca zamieszkania o ok 70 km. Czasami jeździłem z jednym lub drugim synem, teraz raczej sam bo dzieci mają swoje życie (ja wcale nie narzekam).
Jadąc sam mogę posłuchać tego czego chcę i na dodatek tak głośno jak chcę.
Trafiło na Edwarda Staruchę. Nie jestem już licealistą, ale okazało się, że Sted dalej na mnie działa. Ze względu ma okoliczności być może bardziej

Zupełnie tu nieźle jest mi,
Organki mi służą do gry
Na twarzy obeschły jeż łzy,
Już warg nie zagryzam do krwi.
Dekadenckie to i zauważyłem przy okazji, że Sted należy do najbardziej pokrzywdzonych ludzi na świecie, a dobry Pan Bóg jak Stachura sam mówił - wbił w niego wszystkie swoje noże.
"Życie to nie teatr" to taki wiekowy już Long Play i zarazem utwór tytułowy w wykonaniu Jacka Różańskiego z muzyka Satanowskiego. Satanowski to taki demoniczny kompozytor, z całkiem pasującym do tematu nazwiskiem.

Szczęście od boga, że w planie miałem tylko 70 km bo gdybym jeszcze posłuchał jeszcze Leonarda Cohena z okresu Chelsea Hotel to nie wiem jak by się ten dzień zakończył. Tak ogólnie myślę, że być może tkwi we mnie jeszcze więcej z młodych gniewnych niż starych wkurwionych. W końcu ciągle mi jeszcze na czymś zależy.
O ile Cohen dożył swych lat (82), chociaż w tak zwanym międzyczasie przeżył wiele, łącznie z alkoholizmem, oszustwem na jego szkodę i w końcu z utratą wiary w bliskich o tyle Stachura odszedł w kwiecie wieku.
Stachura przynajmniej dwukrotnie próbował rozstać się z życiem, a dopiero druga próba okazała się udanaPierwszy raz najprawdopodobniej próbował popełnić samobójstwo, rzucając się pod nadjeżdżający elektrowóz. W wyniku tego zdarzenia stracił aż cztery palce u prawej dłoni. Po wypadku leczył się psychiatrycznie w szpitalu pod Warszawą.
Po raz drugi zrobił to we własnym domu przy ulicy Rębkowskiej w Warszawie. Zażył dużą liczbę tabletek psychotropowych; próbował podciąć sobie nożem żyły, co mu się nie udało, a następnie powiesił się na sznurze przymocowanym do sufitu (według raportu milicyjnego śmierć nastąpiła przez zadzierzgnięcie). Miał wtedy 42 lata.
Może powinienem odłożyć te depresyjne piosenki na półkę i jechać gdzieś?
Gdzie?
Jechać by można do miast
Lub w las
Na błoń
Na koń
I goń Nieboskłon


Mówicie odłożyć? Nie zażywać?
Uzależnionemu?