Uparty jak Byk

Ależ się rozkręciłem.
W lutym opublikowałem 13 postów, to jest o prawie o sto procent więcej niż w styczniu, a luty jest przecież najkrótszym miesiącem w roku.
Dosyć tej statystyki. Bo w końcu nie idzie o ilość a o jakość. O czym jednak świadczy owa aktywność ?
Po pierwsze, że w związku z pogodą miałem trochę więcej wolnego czasu.
W takiej pogodowej scenerii to ani nie chce się ogrodu obrabiać, ani nawet polerować motocykla. Wracam do domu i po obiedzie wykonuję najniezbędniejsze prace.
Przynoszę drewno do kominka, wynoszę popiół i karmię sikorki. Zgodnie ze znaną piosenką Jana Kaczmarka, do serca tulę psa a na kolana biorę kota.
A potem to już mam wolne, a przynajmniej tak uważam.
Nie będę przycinał jabłoni przy minus dwunastu, a wosk do polerowania już w pobliżu zera nie chce współpracować.
W styczniu rzuciłem się na czytanie, a w lutym na pisanie. Ponieważ jestem prawdziwym facetem, a taki to potrafi skoncentrować się na jednej czynności naraz, wyglądam z tym swoim zacięciem jak ci milicjanci z dowcipu. Chodzili   zawsze parami bo jeden umiał pisać, a drugi czytać.
No i co zrobić ?
Nic nie robić, bo powód może być całkiem inny.  Być może miałem tylko przesyt Hrabala?
Zaparłem się i czytam go jak leci.
W porządku, ale żeby wyrzucić z siebie taką ilość postów? Szczególnie, że jak przeczytałem ostatnio w jakimś horoskopie z kobiecego magazynu:
"Byki bywają zamknięte w sobie. Ciężko wywnioskować z ich zachowania, że coś może być nie tak. Nie dają sygnałów, nie próbują rozmawiać o problemie. Kiedy stwierdzą, że coś w relacji im nie pasuje, odchodzą. Bez uprzedzenia, często bez wyjaśnienia i bez szans na powrót."
Trudny ze mnie partner, to widać po samym horoskopie.
Zona czyta przy każdej okazji. Zazdroszczę jej tego samozaparcia, bo potrafi książkę przeczytać i o dom zadbać, normalnie jak całe koło gospodyń wiejskich
     Panowie jesteśmy na wymarciu, a jeszcze tak niedawno nabijaliśmy się z partenogenezy, w ramach oglądania Seksmisji.
Oponenci spytają, dlaczego nie powstał film o tym jak wyglądałby świat bez kobiet?. Ależ o tym wcale nie trzeba kręcić filmu. Wystarczy odwiedzić męski pokój w akademiku. Kto był ten wie, dramat.  
Zastanawiam się czy taki film jak Seksmisja mógłby powstać obecnie, a czy z tamtego nadal wypada się śmiać człowiekowi nowoczesnemu?
Jeśli przyjąć za miarę współczesności brak dystansu, to mogę pozostać jaskiniowcem
Człowiek współczesny też niedługo może zasiedlić mentalną jaskinię.
Galeria w Manchesterze czasowo usunęła ze swoich ścian obraz "Hylas i nimfy", na którym młody mężczyzna zostaje uwiedziony i utopiony przez nagie nimfy. Galeria chce w ten sposób wywołać dyskusję, czy niegdysiejsza sztuka może urazić współczesną publiczność.
Przypomnę, że obraz Johna Williama Waterhouse’a powstał w 1896 roku.
Galeria oceniła, że ta wiktoriańska erotyczna fantazja może urażać współczesnych odbiorców, szczególnie w kontekście wydarzeń związanych z akcją #MeToo, i zdjęło obraz ze ścian instytucji. Ze znajdującego się w galerii sklepu usunięto także pocztówki, będące reprodukcją "Hylasa i nimf".

                                                                    fot Wikipedia

                                                      

Już tak będzie ?
Jak mówił jeden z kuratorów, intencją nie jest cenzurowanie sztuki, a zachęta do debaty. Obraz powrócił na ekspozycję po kilku dniach.
A jeżeli to była tylko próba generalna? I któregoś dnia, z wtorku na środę ...
Przejrzałem galerie obrazów Henri de Toulouse-Lautreca. Mam sentyment bo kiedyś byłem w  jego muzeum. (W paru innych, nie chwaląc się też byłem)
Biorąc jako wzorzec aresztowany obraz, prawie wszystkie obrazy Lautreca nadają się do aresztowania, a  ten cykl który powstał we francuskich lupanarach to już z pewnością. Pozostaną tylko zapięte pod szyję mieszczki, siedzące obowiązkowo przy pianinie, które Lautrec malował dla chleba.
Lauterc tylko jeden przykład, sięgnijcie po albumy z Ermitażu lub Luwru.
Jak napisał kurator wystawy, usunięcie obrazu ma być tylko zachętą do dyskusji. A jak ma wyglądać dyskusja, kiedy każde inne zdanie oprócz potępiającego w czambuł czyni z wypowiadającego, zboczeńca lub w najlepszym razie lewaka.
Tak się złożyło, że znam definicje obu określeń.
To się chyba nazywa zasadą wahadła.
Jak działa wahadło wie każdy ze szkoły, lub z obserwacji zegara w babcinym domu. Stary zegar bujał wahadłem od lewa do prawa. Kupiłem taki zegar do chałupy w Gorcach i pasjami obserwowałem złocony ciężarek kiwający się na obie strony. Wychylenie ograniczone było ściankami obudowy i systematycznością w nakręcaniu sprężyny.
Widzę, że wokół nie brakuje nakręcających sprężynę i dokręcających śrubę, z niepokojem zauważam brak ścianek ograniczających wychylenie.


Postscriptum


Jeżeli ktoś uważa, że to jednostkowy przypadek tak zwanej poprawności to informuję, że już po napisaniu powyższego tekstu przeczytałem znaczącą informację.
Znany ze swej poprawności i wyczulenia na nagość Facebook aresztował inne dzieło sztuki.  Tym razem padło na Muzeum Sztuki Naturalnej w Wiedniu, gdzie cenzorzy z Facebooka  usunęli z profilu muzeum zdjęcie Wenus z Willendorfu. Nie wiadomo dlaczego i kogo oburzył ideał piękna sprzed kilkudziesięciu tysięcy lat.
Wcześniej Facebookowi nie spodobał się m.in. jeden z japońskich drzeworytów, na którym młoda poławiaczka ryb jest pieszczona przez ośmiornice.
Odpryski z tej zadymy lecą na boki i nie wiadomo nawet w co mogą trafić. 
 

                                                                                   fot. Wikipedia

https://kultura.onet.pl/sztuka/metoo-zatacza-coraz-szersze-kregi-brytyjska-galeria-usunela-kontrowersyjny-obraz/pw4mdm4