Gdyby życie dało mi tyle szans

Co by się wtedy działo? Jak wyglądałoby moje życie, gdybym od niego dostał tyle szans?

Ale po kolei.

Planując pewien zakup, posiłkowałem się kredytem konsumenckim. Wziąłem go w jednym z popularnych banków, reklamowanym przez pewną znaną sportsmenkę.

W zasadzie to nie pojawiłem się nawet w banku, a sprawę załatwił sprzedawca.

Towar w domu, choć mówiąc dokładnie dokładnie przed domem, a ja otrzymałem grubą kopertę z przekazami na spłatę poszczególnych rat pożyczki.

Z zakupu owszem korzystam, natomiast blankiety wpłat nie były mi potrzebne, ponieważ skorzystałem z płatności internetowych i zaprogramowałem płatność cykliczną.

Cykliczność – tak, to słowo jeszcze powróci.

Nie dane mi było wpłacić trzeciej raty kiedy zadzwonił do mnie przedstawiciel banku, proponując powiększenie pożyczki o jakieś 150 % kwoty pierwotnej.

Trochę mnie to zaskoczyło, że bank tak szasta gotówką, ale nie skusiłem się na propozycję w związku z moją asertywnością w tej kwestii.

Potem regularnie dostawałem z Banku życzenia świąteczne i urodzinowe. Wszystkie one kończyły się zaproszeniem do banku, gdzie ponoć czeka na mnie kupka świeżo dostarczonych z mennicy państwowej banknotów dwustuzłotowych.

Za życzenia dziękuję, ujęło mnie też to że każdy list był kierowany do mnie imiennie.

Nie zmieniło to jednak mojej decyzji, ponieważ moja asertywność miała się nadal dobrze. Nieco szczeniacko cieszyłem się początkowo z pamięci o mnie, nie reagując na te pożyczkowe zaproszenia.

Naiwnie wierzyłem, że jeżeli nie pojawię się w wyznaczonym terminie sprawa się skończy.

Oj naiwny, naiwny, jak dziecko we mgle – śpiewał kiedyś Jan Kaczmarek.

Dźwięk SMS-a rozdarł ciszę wokół mnie.

Na rozjaśnionym wyświetlaczu czytam :

Panie Antoni. Czy pamięta Pan o naszym zaproszeniu? Propozycja kredytu gotówkowego czeka do 11 maja w ( tu pada nazwa banku. Numer telefonu i informacja, że ewentualny koszt kontaktu telefonicznego jest liczony wg stawki operatora

Dwunastego maja myślałem, że już po kłopocie. Na próżno. Możliwość pożyczenia kasy przedłużono kolejno do : 20.07, 13.09, 14.12, 10.05, 26.07, 2.11, 8.12 i ostatnio do 12.01

I znów : Panie Antoni Czekamy na pana. Tu pada termin około trzech tygodni.

Ja się oczywiście nie pojawiam, przychodzi następne zaproszenie z następnym terminem

Kasa się kurzy, ja się nie pojawiam. Automat z SMS-ami pewnie się nie męczy.

Ja za to jestem już nieco zmęczony, psychicznie.

Bo przecież jak będę miał jakieś plany zakupowe to i tak sprzedawca załatwi za mnie wszystkie sprawy organizacyjne. Z wiekiem jednak uważam, że do życia trzeba naprawdę niewiele dupereli.

Czytałem wypowiedź jakiegoś uczestnika wyprawy poza krąg polarny. Ujęło mnie takie jego stwierdzenie.

- Po dwóch latach pobytu w bazie zrozumiałem jak niewiele rzeczy potrzebne jest do życia.

Bardzo spodobała mi się ta filozofia.

Zaraz ktoś spyta, jak się to ma do motocykla który ze względu na zimę kurzy się w garażu?

Pytającym odpowiadam parafrazując klasyka motocyklare necesse est

Każdy ma swoją listę rzeczy niezbędnych.

Wracając zaś do kredytu.

A jeżeli ktoś jest słaby psychicznie? A jeżeli jest starszy, kulturalny i nie umie odmawiać?

Wtedy po jakimś czasie nawiedza go komornik dając mu tylko jedną, ostatnią szansę na spłatę długu.

A to już takie fajne nie jest.