17 czerwca 2022

Kto tu mnie skreśla ?

I znów dopadła mnie historia pisana przez samo życie, oczywiście z czyjąś niewielką pomocą. To historia kobiety która po 60-tce została wdową, zamieszkała z córką, jej mężem i wnukami. Tak było praktycznie. Córka mogła spełniać się w pracy zawodowej, a babcia odbierała wnuki ze szkoły i woziła na dodatkowe zajęcia.
Wszystko to do czasu gdy samotna seniorka nie zapragnęła pójść do osiedlowego klubu, gdzie zorganizowano wieczór dla singli (z całą elegancją przynależną do wieku uczestników). Mamusię to wciągnęło co nie podobało się córce, ale ona nie zwracała na to uwagi i bywałą tam w każdą środę. W końcu poznała pewnego mężczyznę i powiedziała córce, że jest jej bratnią duszą. Tu znalazła się wypowiedź córki:

- Mama zaczęła go często widywać na spacerach po mieście, w parku, w kinie. Nie rozumiem ludzi, którzy mają ponad 60 lat i nadal chodzą na randki. Na początku myślałam, że się rozstaną i sprawa przycichnie. 
Niestety mamusia zdecydowała się na ślub co spotkało się znowu z niezrozumieniem ze strony córki
- Ludzie, którzy decydują się na ślub po sześćdziesiątce, są dla mnie zagadką. Nie wierzę w miłość w tym wieku, dlaczego nie mogą się po prostu przyjaźnić? Po co legalizować związek w tym wieku?
Mama wyprowadziła się, a dorosła w końcu córka nie ma ochoty na kontakt z matką.
Dlaczego przytaczam tę prozaiczną w końcu historię? Ponieważ ostatnio życie dopisało mi kolejną cyfrę do mojej liczby przeżytych lat, a ponieważ pierwsza z nich to to szóstka poczułem się jakby adresatem tej historii.
Jest faktem, że szaleję za moja wnuczką i z małżonką wydzieramy ją sobie z rąk. Znaczy to, że posiadam małżonkę i nie mam żadnych planów matrymonialnych.
Nie robię też planów na przyszłość  w stylu wyrażonym przez  Stefana Friedmanna  w jednej z kabaretowych historii lat 70 tych.
- Ustaliliśmy z żoną, że gdy któreś z nas pierwsze umrze to ja jadę w podróż dookoła świata.
Poczułem się jednak dotknięty taką stygmatyzacją ludzi po sześćdziesiątce.
Poleruję motocykl przed planowaną jazdą i tak myślę, że ktoś chciałby mi tego zabronić. Nie tak dawno czytałem wynurzenia jakiegoś młokosa po dwudziestce, że po 60- tym roku życia powinni z urzędu zabierać prawa jazdy.


               Ten gość ma 86 lat i jeździ na trialu czyli na terenowym motocyklu
                                                        Źródło  motormania.com.pl

Obowiązuje kult młodości, a wiek dojrzały nazywany przez nich starością niechaj zdycha. Tylko dlaczego nie potrafią sobie wyobrazić własnej kariery zawodowej bez pomocy owych rozsypujących się wątłych staruszków?
Seniorów którzy zajmą się ich dziećmi, coś tam naprawią, coś tam ugotują, Coś tam, coś tam.
Owszem jestem krytyczny wobec osób zapominających o swoim wieku, ale to problem znany od lat. 
Pamiętacie jak się kiedyś mówiło? -
Z tyłu liceum, z przodu muzeum.
Patrząc na takie wyluzowane osoby jest mi zwyczajnie głupio, a
le nie na tyle bym zabierał im prawo do radości, radości z życia. 
Poza tym niezastąpiony Jan Sztaudynger pisał - Starość nie młodość musi się wyszumieć. Bo żeby szumieć trzeba mieć i umieć
      Na sam koniec zdałem sobie sprawę, że już pisałem  na temat wykluczenia. Tam wspomniałem o dyskryminacji ze względu na wzrost. Teraz piszę o wykluczeniu ze względu na wiek. A jeżeli ktoś jest stary i w dodatku niewysoki?
Jak mówi stare przysłowie - nieszczęścia chodzą parami. 
Chociaż są to nieszczęścia przypisywane przez innych, a nie odczuwane przez zainteresowanych, tworzą pewne stereotypy.
I ile to się trzeba potem nakombinować by pokazać, że z powodu braku paru centymetrów we wzroście i nadmiaru kilku lat w wieku, nic mi nie dolega.
Można też na starość spojrzeć tak jak to zrobił  Jaromir Nohavica, w utworze 
A więc nie trzeba mnie pocieszać.
Dla zainteresowanych link do wspomnianego tekstu z lutego br.
A tak wracając do standaryzacji.
W Moskwie, w czasach Breżniewa zainstalowano automat do golenia.
Płacił klient kilka kopiejek, wkładał głowę, a tam dwie brzytwy, jedna z lewej druga z prawej walczyły z zarostem.
- Jak to możliwe ? - pytali naukowcy z zachodu - przecież każdy z nas ma inną twarz
- Tak, ale tylko do pierwszego golenia w naszym automacie - odpowiadali twórczy.

 

14 komentarzy:

  1. Klik dobry:)
    "Starzy" także bardzo się przydawali w czasach dużego bezrobocia, kiedy to babcie i dziadkowie żywili dzieci i wnuki.
    Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  2. Młodzi niech się wykrzywiają, oni też dojdą do wieku senioralnego. A póki co - trzeba szumieć i nie przejmować się szemraniem młodzieży.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dobrym uzupełnieniem Twojej wypowiedzi jest komentarz Anonimowy Jerrego_54

      Usuń
  3. Kiedyś czytałam wynurzenia znanego aktora, który pisał, że gdyby miał dziesięć lat mniej, czyli siedemdziesiątkę, to dopiero pokazałby napastującym go młokosom, gdzie raki zimują. Starość to nie wiek, a samopoczucie. Biegu życia cofnąć się nie da, więc przynajmniej ostatnie dziesiątki lat należy spędzić radośnie i wesoło, bo kłopotów w każdym wieku nie brakuje. Pogodna starość to moje marzenie.
    Zasyłam serdeczności

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Śmiesznie brzmi gdy mówię sobie - Antoni nie nerwowo, w końcu nie masz już 50 lat

      Usuń
  4. Cześć Antoni. Jest taka scena w ekranizacji "Nany" Emila Zoli. Dwie młode dziwki naśmiewają się z dwóch starych dziwek, dosyć paskudnie zresztą ucharakteryzowanych. Któraś z tych starych odgryza się słowami: "kim jesteście my byłyśmy, kim jesteśmy wy będziecie". Trzeba przyznać że sentencja do bólu trafna, Pozdrawiam Jerry_W54

    OdpowiedzUsuń
  5. A po kiego diabła babcia wprowadziła się do córki? 🤔 Nic dziwnego, że córka rozczarowana - myślała, że ma babcię dożywotnio.
    Mnie już bliżej do 60 niż 50 - niestety 😏 ale jak napisałeś, to nie mój problem.
    Kult młodości panuje, i owszem, ale przcież młodość jest piękna i nikt mi nie wmówi, że lepiej mieć 60 niż 30. Gówno prawda.
    Ale rozumiem o czym mówisz i zgadzam się, że jest stygmatyzacja, ale wydaje mi się, że babcie i dziadkowie bardzo się zmienili przez ostatnie 10, 20 lat. Już nie tak łatwo ich zaszufladkować.
    I tak trzymajmy, a inni niech myślą co chcą.
    Nie zgadzam się natomiast z tym, że młodzi myślą tak jak córka twojej bohaterki. Jedni tak, inni nie. Nie stygmatyzujmy młodych. 😉

    OdpowiedzUsuń
  6. https://www.youtube.com/watch?v=-q1ux3cR7sg

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ale nim się odwali tę przysłowiową kitę trzeba jakoś żyć. Godnie

      Usuń
  7. Precz z dyskryminacją! Zwłaszcza tych niewysokich. Wystarczy, że zabroni im się rządzić - ale poza tym, niech robią co chcą. Wiem co mówię - sam niewiele odrosłem od ziemi i przestrzegam przed kurduplami. Też jestem zawzięty i pamiętliwy. Cała moja zaleta - brak parcia na szkło.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Żeby zabronić niewysokim rządzenia trzeba by zrobić jakąś barierę wzrostu, a to znowu dyskryminacja.
      Tolouse-Lautrec mówił, że więcej czuje ponieważ znajduje się bliżej ziemi. Być może można to jakoś wykorzystać w innych dziedzinach, poza rządzeniem

      Usuń