O blasku słońca i bieganiu pomiędzy kroplami deszczu

W takie dni jak ten, nawet w prozaicznych,  codziennych czynnościach można odnaleźć odrobinę poezji. Słońce nie świeci tylko muska swymi promieniami, rzeka wije się aż po horyzont, a wiatr szumi swoją odwieczną opowieść. Uśmiechnąłem się zaraz do siebie na wspomnienie „Awansu” Edwarda Redlińskiego. I mnie również  nawiedzona polonistka, nauczyła patrzeć na świat w inny sposób.

Jestem jej za to wdzięczny, bowiem kolejne nie miały już tej charyzmy. Było to powodem ciągłych dyskusji na temat moich wypracowań, jako odległych od schematów. Bo któż miałby odwagę na przykład podważać romantyczny patriotyzm Konrada Wallenroda.

A propos Konrada Wallenroda, dawno nie byłem na piwie. Z kalendarza wychodzi mi, że do powrotu żony zostały cztery dni. Skłamałbym mówiąc, że sprawdzałem to w kalendarzu. Ja to znam na pamięć. A przecież nie wypada przywieść żonę z lotniska i powiedzieć - no to cześć idę na piwo. Zdecydowanie nie.

Pstryknąłem na ikonę kontaktów w moim telefonie. Krótka ta lista. Cholera trzeba mówić inaczej. Kiedyś jeden polityk powiedział, że ktoś tam jest na krótkiej liście i zaraz musiał składać zeznania w prokuraturze.

A więc ten mój niezbyt długi wykaz, zwiera nazwiska znajome prywatnie i służbowo. Ciach, selekcja. Wycinam służbowe i lista jest jeszcze krótsza. Odseparowałem tych z którymi na piwo nie chodzę i wyszło mi, że w grę wchodzić mogą cztery osoby. Tak, to dokładnie te cztery osoby z którymi zwykle chodzę na piwo.

Można było od tego zacząć, ale nie było by to zrobione tak systematycznie, naukowo i z wykorzystaniem komputerowej technologii.

Jednego ze znajomych namierzyłem pod Monachium. Zwozi właśnie jakieś auto i perspektywa piwa bardzo mu się podoba. Ale dopiero w przyszłym tygodniu.

Drugi odesłał SMS-a z bardzo południowych wakacji. Trzeci jest rezydentem w Bułgarii i oderwałem go właśnie od rakii, którą zapijał skwar Złotych Piasków. Ostatni zaś zupełnie nie odezwał się do mnie, z czego wnoszę, że też urlopuje się. Z ta różnicą, że w tej jego głuszy nie ma zasięgu. To kto cholera pracuje poza mną w tym kraju?

Ja i ojczyzna to jedno,
Nazywam się Milion - bo za miliony
Kocham i cierpię katusze.

No tak rozpoetyzowałem się za bardzo i to z powodu niemożności wybrania się na koleżeńskie piwo. Wspominam polonistki, a przecież żadna z nich nie była w typie urody Natalii Siwiec.

Może więc w życiu nie idzie tylko o kształtne cycki?

A wracając do biedy. Ponoć w naszym kraju jest już ponad dziesięć tysięcy milionerów. Dokładnie to trzynaście tysięcy, na których spadł deszcz fortuny. Ciężko z reguły pracowali na to by się znaleźć w odpowiednim miejscu, o odpowiedniej porze, obowiązkowo bez parasola.

Ja opanowałem umiejętność biegania pomiędzy kroplami, gdy pada deszcz fortuny. Tracę tę umiejętność przy zwykłej burzy. Za to z wielką pasją mogę ją opisać.

Spokojnie. Na piwo mnie jeszcze stać. Sam jednak nie pójdę do knajpy. Kupię zgrzewkę w markecie.

Znaczy, że skorzystam z promocyjnej okazji. Włażę pomiędzy puszki, śledząc informacje. Siedem plus jedno gratis, drugi czteropak za połowę ceny. Wszystko to wygląda blado, jeżeli zadać sobie odrobinę trudu i wyliczyć cenę   jednej puszki. Postoję pokombinuje i tak kupię to co zwykle.

Jeszcze tylko dobrze schłodzić. To znaczy że piwo będzie na jutro.

To nawet dobry pomysł.

Zadzwonił Starszy i dopytywał się - kiedy mogą przyjść w odwiedziny. Czasem tak dzwoni do mnie, dzieląc się swoimi problemami. Próbuję znaleźć rozwiązania, ale on już nie do końca ich słucha. Wygląda na to jakby rozwiązanie przychodziło do niego zaraz po tym, jak głośno wyartykułuje problem. Jeżeli jestem w ten sposób pomocny, to niech dzwoni. Teraz też powiedziałem mu, że to jego dom rodzinny i zawsze czekają na niego otwarte drzwi.

Może trochę patetycznie, ale młodzi potrzebują od czasu do czasu posłuchać truizmów. Może brakuje im tego po wyjściu z domu?

Po naszej rozmowie jedna rzecz tylko nie zmieniała się, nie wiem kiedy to będzie. Lodówka zaś jest prowadzona po kawalersku i taka pozostanie, najpewniej do soboty. Z nowym tygodniem z pewnością nasza kochana żona i matka wybije nam niektóre żywieniowe nawyki z głowy. Ale to już po wypłacie.