Krótko i na temat

Taki sobie temat wymyśliłem „o małżeństwie” wobec wszechobecnej dyskusji o związkach partnerskich. Tymi ostatnimi nie mam zamiaru się zajmować bo robią to za mnie wszystkie media i politycy.

A ja zawsze tak na przekór polityce.

Jednak w bólu się to rodzi niczym w Balladzie Masochisty Andrzeja Rosiewicza. Ech, kto jeszcze pamięta tego Pana, oprócz słuchaczy pewnej stacji radiowej i telewizyjnej.

Swoją drogą zastanawiam się nad popularnością pisanych postów. Często zdarza się tak, że obmyślany i zaplanowany tekst z przesłaniem przechodzi prawie zupełnie bez echa, a szybko sporządzona notatka o tak zwanej pietruszce, wzbudza zainteresowanie. Próbowałem się nad tym zastanawiać i analizować, ale nie potrafię wyciągnąć z tych przemyśleń żadnych logicznych wniosków.

Po prostu jest jak jest.

Małżeństwo, sprawa praktykowana od pokoleń, pewnie poczeka jeszcze chwilę na tę łyżkę miodu i dziegciu.

Póki co, dzisiaj montaż kuchni. Miało być wczoraj, ale coś się ślizgnęło w terminach. Wczoraj zaś do naszej zmywarki montowałem dłuższe przewody doprowadzające i odprowadzające wodę. Na początku udało się połowicznie, ponieważ doprowadzenie jest typowe i poza przekręceniem końcówek nie było problemu. Problem zaczął się p;rzy odpływie. Po dłuższym grzebania w bebechach zmywarki odkryłem, że typowy wąż nie pasuje ponieważ ma inną końcówkę. W pewnej chwili ręka ugrzęzła mi wąskim otworze i poczułem się jak wilk złapany we wnyki. Znajdowałem się akurat w pozycji niewygodnej i po zakleszczeniu ręki, nie mogłem zrobić ruchu. Wszystko z obawy, że owa zmywarka przewróci się i złamie mi ciekawskie łapsko. Zaraz też przypomniałem sobie słowa znajomego

- Antoni nie możesz robić wszystkiego, inni też powinni zarobić.

Teraz trudno już było się wycofać. Najbardziej z powodu ręki.

Przy pomocy starego tricku, uwolniłem rękę. Kto to powiedział, że przekleństwa tylko łagodzą ból. Mnie pomogły uwolnić łapsko.

W samą porę, bo za chwilę sprzęt zakolebał się i walnął bokiem o skrzynkę narzędziową.

Zamontowałem powtórnie stary odpływ i złożyłem obudowę. Dosztukowałem kawałek węża, bo byłem przygotowany i na tę ewentualność. Kawałek rurki dwie obejmy i krótszy wąż. Spiąłem wszystko i podłączyłem do prądu. Nie wszystko poszło tak jak trzeba, bo co chwilę pojawiały się jakieś błędy.

- To pewnie z powodu tego upadku – zdiagnozowała żona.

Nie dałem za wygraną i chociaż powtórnie usłyszałem od wewnątrz słowa znajomego, rozebrałem sprzęt. Przyczyną awarii był mały kawałek styropianu która ułożył się krzywo i poprzez to prowokował maszynę do pracy, bez względu na położenie przycisku on-off.

Ulżyło mi i chyba nawet trochę zarobiłem.

Tylko to tak między nami, bo za chwilę może okazać się, że od takiego świadczenia samemu sobie powinienem odprowadzić VAT i podatek. Przecież nie wydając na serwis zyskałem.

Dzień Kobiet wokół, święto zawłaszczone przez były system, chociaż z samym socjalizmem miał niewiele wspólnego. Jak już wspominałem, pracowałem kiedyś w dziale socjalnym. Ganiałem przed ósmym za goździkami, rajstopami, albo kawą Selekt. Jak ja nienawidziłem tego wypraszania przydziału w WPHW, a potem tego kwitowania w pokoju 103. Szczególnie, że to ja podtykałem długopis i listę.

Powoli chyba mi to minęło, ponieważ nie mam oporów ze złożeniem życzeń i kwiatami.

Dlatego kochane Panie wszystkim Wam w dniu Waszego Święta wszystkiego najlepszego.

 foto źródło - internet