Komu potrzebna jest taka prawda

Tekst inspirowany

 Dawno temu, chyba jeszcze w 1979r Krzysztof Kieślowski nakręcił jeden z moich ulubionych filmów – Amator
Główny bohater Filip Mosz kręci filmy dokumentalne, sprzeczne z propagandą władz. Przez to naraża bohaterów swoich filmów na kłopoty i zwolnienia.
Był to bowiem czas kiedy prawda jako taka nie była istotna. Istotna była propaganda, ona to naginała życie tak aby pasowało do rozstawu szerokich torów, wiodących do ustroju największej szczęśliwości.
Prawda? Co tam prawda, jeżeli nawet moralność nosiła dopisek - socjalistyczna.
Jak się chce być szczęśliwym to trzeba coś poświęcić. Czasem to jest przyjaźń, czasem rodzina, a czasem tylko prawda. To były ofiary, albo koszty tej podróży do szczęścia.
W finale jest taka scena, kiedy Naczelnik miasta tłumaczy, dlaczego utrzymuje cegielnię, chociaż w tej już dawno skończył się surowiec. Filmowiec wysmażył i wysłał już do Warszawy, kolejny dokument obnażający taki proceder. Naczelnik cierpliwie tłumaczy, że z tych centralnie przydzielanych pieniędzy, utrzymuje służby oczyszczania i odśnieżania miasta, dając pracę jakiejś tam liczbie osób z byłej fabryki.
- Komu potrzebna jest taka prawda? - pyta retorycznie urzędnik.
Odpowiedź nie jest jednak taka znowu jednoznaczna. Główny bohater grany przez Jerzego Stuhra, pędzi po tej rozmowie na pocztę, wycofuje przesyłkę i prześwietla materiał.
Wywołuje tym wściekłość swojego kolegi i współpracownika, który posądza go o zdradę ideałów.
Kto jak kto, ale Krzysztof Kieślowski autorytetem moralnym był i poprzez swoje filmy jest nim nadal. A jednak zadał sobie to pytanie – Czy prawda zawsze czyni szczęśliwym?
Czasem warto je sobie zadać, bez względu na to jak obrazoburczo zabrzmi ta propozycja.

A propos prawdy.

Jedna z tegorocznych celebritos, której imienia ani nazwiska nie wymienię, ponieważ sam mam przesyt, udziela wywiadów na lewo i prawo korzystając ze swoich pięciu minut.
Tak więc w jednym z nich stwierdziła, że marzy o seksie z kobietą. W następnym z kolei przyznała, że w zasadzie to chciałby być matką.
Taka duża dziewczynka powinna wiedzieć, że w tak zwanych naturalnych warunkach, obowiązuje zasada: Nie można zrobić tak aby zjeść ciastko i mieć ciastko. Albo, albo.
Wydawać by się mogło, że Pani … i tu o mało nie uległem pokusie dookreślenia, o życiu wie wiele.
Chyba tak, ponieważ trzeci z wywiadów nosi tytuł - Nie wierzcie we wszystko co o mnie słyszycie.
A więc to tylko marketing, tak się domyślałem.
Osoby popularne odkrywają w sobie homoseksualizm, wybuchającą i nagłą potrzebę macierzyńska, przeżywają dramat rodzinny z sadyzmem w tle, albo tylko zwykły rozwód, bo  przecież uczucie nie sługa.
W chwili obecnej nie można już być tylko dobrym w czymś tam. Trzeba jeszcze traumatycznego przeżycia i szczerego wyznania, najlepiej w tabloidzie.
Tylko te zainteresowania i nagłe potrzeby pewnej pani wydają mi się delikatnie mówiąc zgrane.
I aż się prosi powtórzyć pytanie - Komu potrzebna jest taka prawda?