Kosmiczna sprzątaczka

Rosyjska firma zamierza otworzyć "kosmiczny hotel" dla bogatych turystów. Pierwsze czteropokojowe domy dla gości mają się znaleźć na orbicie już w 2016 roku.

Nie podano jeszcze ceny za pobyt w tym oryginalnym hotelu.

Hotel będzie przypominał Międzynarodową Stację Kosmiczną. Będzie wewnątrz bardzo wygodny, a goście będą mogli oglądać Ziemię przez duży iluminator.

Firma zamierza zbudować cztery kabiny, maksymalnie dla siedmiu pasażerów. Posiłki będą dostosowane do indywidualnych preferencji turystów.

Siedmiu pasażerów będzie mogło pogapić się przez iluminatory, ale nawet największy miłośnik nie da rady spędzić w ten sposób całego pobytu. Gdyby to było osiem osób, można by z tego zrobić dwa stoliki do brydża, ba nawet małe rozgrywki. Siedem to jeden stolik z „dziadkiem” a to kładzie profesjonalizm szlema czy nawet szlemika.

Co zatem można robić w hotelu po naładowaniu serca i duszy kosmicznymi obrazkami?

To co ludzie robią w hotelach czyli imprezować. Używać alkoholu i uprawiać seks.

Goście wyjadą a na pokład powinny wejść jakieś kosmiczne sprzątaczki które zbiorą puszki po piwie i zużyte gumki miłości, jak to w hotelu. Jak to wszystko będzie wyglądać bez tradycyjnego szorowania na mokro, które jest tak kłopotliwe w warunkach nieważkości ?

W tej chwili to kosmonauci sprzątają po sobie, ale im płacą za pobyt w kosmosie. Z turystami jest dokładnie odwrotnie. A jak ? Wiedzą doskonale właściciele hoteli i prywatnych kwater w turystycznych rejonach naszego kraju.

Póki co my posprzątaliśmy po naszych francuskich gościach i powoli wracamy do swoich przyzwyczajeń żywieniowych. Pozostały jakieś maile, jakieś zdjęcia i drobne upominki z rejonu Prowansji.

Nie ma już Caputra pod wiatą, co pewnie chwali sobie mój samochód sterany pracowitym życiem.

Kot też jakby zachłysnął się długim weekendem, okupując cień pod małym cyprysikiem.

Patrzyłem na ten widok zazdrośnie kiedy wracałem w piątek z pracy, a kota najpierw niby mnie nie dostrzegła, aby następnie wyjść niespiesznie na powitanie przeciągając się leniwie i ziewając okrutnie.

Poznając psychikę kota wiem już, że i tak uczyniła dla mnie bardzo dużo.

Z kolei ja razem z sąsiadami o mało nie wzbiliśmy się na wysokość pierwszego piętra, kiedy w czwartek doszedł do naszych uszu bociani klekot.

- Boćki przyleciały – przekazywano sobie radośnie ponad siatką, od domu do domu.

Nie dały się strzelcom w Afryce i chociaż spóźnione, doleciały.

Pierwszy raz tak cieszyłem się na widok bociana.

Razem ze swoim nowym doczepianym kółkiem do wózka, moja żona poznaje okolicę. Od czasu kiedy jej Pantera za sprawą doczepianego elementu zmienia się w trzykółkę, coraz częściej znika z domu, bym mógł za chwilę obserwować ją na trawniku sąsiadów. I spacery jakby dłuższe się zrobiły.

Ostatnio dotarliśmy nawet do Wspólnej.

Informuję więc przy okazji, że Na Wspólnej wszystko w porządku.

Swoją drogą rodacy dalej obdarzenia fantazją nie mniejszą niż w czasach ulicy Psa Szarika i Czterech Pancernych.

Czeka nas długi tydzień