Miłość w rozmiarze XXL

W zasobnym katalogu „Szafa Pana Antoniego” znalazłem całkiem dobry i niewykorzystany szkic posta na temat miłości i wagi. Wpadł mi gdzieś jakby za szafę, pomiędzy dni wolne.

Najpierw zawirowało bowiem świątecznie a zaraz potem weekendowo. Teraz po festiwalach baranków, zajączków i grillowania, nerwowo spoglądamy na własną wagę i martwimy się, że wskazówka niepokojąco przesunęła się w prawo.

Rodzi się pytanie, zwłaszcza wśród piękniejszej połowy rodzaju ludzkiego, czy zdążymy ze zgubieniem wagi do nadciągającego jak burza sezonu bikini?

Ni ma się gdzie spieszyć, nie ma się co gryźć a ten tekst napisany jest ku pokrzepieniu serc.

Autorzy zestawienia w dzienniku pl zamieścili szereg powodów dla których warto poznać bliżej, a nawet bardzo blisko, kobiety obdarzone pełniejszymi kształtami.

A więc uwaga

- Panie w rozmiarze większym niż owo magiczne 36 (powiedzmy uczciwie powyżej 40), zwykle lepiej gotują niż panie o figurze modelki.

Jest to argument bo któż z nas nie lubi zjeść dobrze ?

- Mają zwykle "cieplejsze" usposobienie niż "chudziny".

Czy tylko ja jestem zdania, że kobieta powinna być ciepła i przyjemna w dotyku?

Ponoć Indianie dzielili rzeczy na długie i okrągłe. Kobieta była okrągła a więc tradycja zobowiązuje.

Wiem, wiem, że kobieta nie jest rzeczą. Powołuję się tylko na indiański sposób myślenia.

- Nie zadręczają partnera i otoczenia dbałością o linię. Kiedy idą do restauracji, to prostu jedzą to, na co mają ochotę, a nie robią problemu z tego, że rzekomo w menu nie ma nic, co spełniałoby dietetyczne wymogi.

Przez to z pewnością są tańsze w utrzymaniu i mniej stresujące.

- Związek z nimi jest - zdaniem mężczyzn - mniej obciążony ryzykiem zdrady ze strony kobiety. Bardziej niż kobiety figurze modelki starają się na różnych polach dogodzić partnerowi.

Czy przy takim zestawie komplementów skierowanych pod adresem pełniejszych kobiet, w dalszym ciągu uważacie, że warto katować się z coraz bardziej szalonymi dietami odchudzającymi?

Tradycja w tej sprawie już się wypowiedziała nie jeden raz. Jest takie stare przysłowie które brzmi : Baba gruba – chłopa chluba.

A chuda? W ogromnych zasobach internetu oprócz modowych publikacji gloryfikujących rozmiar zero, prześwitujący trójkącik między udami i głupotę ostatniego sezonuczyli tzw bridge ( czyli wystające kości miednicy tworzące z bielizną swoisty most), odnalazłem „Szantę o chudej babie”  Szanta

Autor w refrenie napisał tak:

Z chudą babą żywot człeka nigdy nie jest prosty

nie pogłaszczesz, nie przytulisz, pełno kantów ostrych

Chuda baba rozumiecie, chuda sekutnica

groźna mina, włosy w kucyk, szeroka spódnica.

Nie zje mięsa, piw nie pije, nie zje też batona

to jest powód, czemu chuda musi być wkurwiona.

No proszę i odwieczna tajemnica złego humoru została wyjaśniona. Wyjaśnienie zaś jest banalne.

A teraz z innej półki

Jakiś czas temu w regionalnych targach budownictwa uczestniczyła firma mojego znajomego. Mieli się czym pochwalić, bo za nieco ponad dużą bańkę zafundowali sobie maszynę produkująca wklęsłe z płaskiego. Maszyna radośnie tłoczyła, katalogi rozchodziły się jak ciepłe bułeczki, a produkt stał się hitem na długo przed targami. Pewni byli Grand Prix wystawy w postaci Złotej kielni, packi czy innego zamalowanego na złoto przyrządu murarskiego.

I pewnie stałoby się po ich myśli gdyby nie to, że ze względu na mały udział wystawców, rozszerzono formułę na produkty wielobranżowe. W efekcie Złoty Laur przypadł w udziale wróżce, o przepraszam przedstawicielce wiedzy ezoterycznej. Maszyna za ponad milion złotych przegrała ze szklaną kulą za góra sto złotych. Wytłaczarka musiała zadowolić się nagrodą drugą. Po co to napisałem?

W zasadzie to po nic. Przypomniałem sobie jedynie tę historię gdy czytałem o wynikach Festiwalu Eurowizji.