Czasami rozważania prowadzą za daleko

Odcięli mi Internet i tak będzie aż do końca miesiąca. Szybki Internet LTE pozwala jak wskazuje nazwa szybko ściągać, przeglądać i kopiować. Niestety posiada ściśle określony limit, a więc równie szybko się kończy. Niestety mój operator nie przewiduje tak zwanego lejka czyli znacznego ograniczenia transferu do takiej szybkości abym mógł praktycznie tylko sprawdzić pocztę i przejrzeć wiadomości. To pozwala na to by nie być czasowo wykluczonym.

Tu trzeba sobie dokupić dodatkowy transfer, ale wtedy opłaty są koszmarne.

Żona walczy w takich razach z pomocą Aero2, a ja po siódmym nieprawidłowym wpisaniu kodu poddaję się. Któż to wymyślił? - pytam na siłę powstrzymując się od jakieś inwektywy. Tak to niestety jest z darmowymi usługami że to właściciel dyktuje warunki. A jeżeli masz gorszy wzrok lub kiepską orientację w tych zawijasach i barokowych literach to „sorry takie mamy zasady”.

Nie będę jednak temu smutnemu wydarzeniu poświęcał całego posta bo już kiedyś na LTE utyskiwałem.

Pozostaje mi praca w ogrodzie i chyba to jest bardziej korzystna forma spędzania wolnego czasu. Po robocie wiem którym bokiem kłaść się do łózka a w bruzdach rąk zagnieździła się jużziemia rodzicielka do spółki ze smołowatym Abizolem i masami klejącymi. Namiętne szorowanie i rozpuszczanie na niewiele się zdaje poza zniszczeniem naskórka. Pozostaje polubić.

Teraz mogę poświęcić swój umysł czemuś innemu, bo jak napisałem, wizyta u lekarza okazała się jedynie kontrolną. Komuś z czytających moje perypetie ze specjalistą spodobały się i tekst gdzieś się ukazał. Nie wiem gdzie ale zauważyłem to po liczniku odwiedzin. Wszystko jednak dopiero po weekendzie z przyczyn od których zacząłem.

Tak więc wyszło na to, że intymne z założenia badanie mojej prostaty stało się tajemnica poliszynela czyli moją i w tym przypadku jakichś dwudziestu tysięcy czytelników którzy na blog zajrzeli.

Poczułem się tak jakbym uczynił jakiś publiczne celebryckie coming out w stylu – molestowano mnie w dzieciństwie.

Dyskretnie sprawdziłem ale Pudelek milczy jeszcze na ten temat.

Ulżyło mi. Niech tak zostanie

Boję się, że pewna komercyjna stacja telewizyjna prześle mi zaproszenie do nowej edycji „Tańca z Gwiazdami „, a ja nie ma wyczucia rytmu. Poza tym, musiałbym dostać partnerkę i instruktorkę tańca niższą ode mnie, co już jest wyzwaniem i trzeba by jej pewnie poszukać wśród sympatycznych hobbitów. Wtedy tango argentino wyjdzie jak trzeba czyli jako tako.

Że nie mam się o co martwić?

A widzieliście obsadę ostatniej edycji? Nie kojarzę połowy.

W niedzielę odwiedziłem galerię handlową przed jednym z lokali zauważyłem taka oto tablicę.

Podobizna Marylin Monroe wykonana manierą Andy Warhola niestety tylko manierą. Tekst odczytałem jako sugestię, że to jej cytat.

Bo każda z nas jest ikoną piękna.

No to chyba trochę przesadzili.

Nie jestem typem mizogina i mam na sumieniu wiele udokumentowanych wypowiedzi o tym, że kocham i mam szacunek dla wszystkich ludzi a przynajmniej dla bardzo wielu. Miałem też do czynienia ( w sensie ogólnym) z wieloma kobietami o których mogłem powiedzieć, że są miłe, mądre, dobre bądź sympatyczne. Piękne nie były, a już tym bardziej nie były tego piękna ikonami.

Czy nam nie wystarcza już bycie normalnym człowiekiem z kompletem zalet i wad?

Każda musi być ikoną piękna, bez zmarszczek cellulitu i najlepiej ze sterczącym do późnej starości biustem .

Po co?

Jak powiedział wielki przyjaciel kobiet artysta Franciszek Starowieyski - Cyc nie kutas, nie musi sterczeć, może dumnie zwisać.

Drogie Panie nie dajcie się wciągnąć do tego galopu.