U kowala

Ktoś widział jak kowal podkuwa konie? Wszyscy?

Nim odbyłem wizytę z klasą do kuźni, najpierw wyobraźnię do białego rozpalił mi Elementarz A. Falskiego gdzie opis kucia się znajduje. Opis krótki, ale rysunek dokładny.

Zderzenie z rzeczywistością pokazało, że w życiu znacznie więcej jest barw szarych, bo i sama kuźnia była mocno zakurzona, a asystujący kowalowi właściciel konia mocno w trakcie obsadzania podków wyklinał na konia. Taka by była moja wiedza w tym temacie gdyby nie to, że kiedyś tam kupiłem dom w Gorcach i miałem okazję poznać to co wiejskie tradycyjne i zamierające..

A więc byłem (w towarzystwie właściciela ) z krową u byka i to w dobie powszechnej sztucznej inseminacji.

Odwiedziłem kowala by wykuł mi zawiasy do starych drzwi i kołodzieja by zamówić drewniane koło do wozu. Brałem mąkę z otrębami wprost od młynarza, a jeszcze ciepła gorzałkę od znajomego ze wsi

Odwiedziłem pustelnika mieszkającego wśród gorczańskich lasów i widziałem chyba ostatniego cyrulika który w niedzielne południe po kościele, rwał zęby w cieniu lipy.

Z pewnością wesołe było życie kowala skoro naród wyśpiewywał o nim że

„Kowal kuje, popierduje, a kowalka groch gotuje.”

Poza tym to zawód dający prestiż i szacunek we wsi nie mniejszy niż wspomniany już młynarz, a może nawet większy. Powszechnie bowiem było wiadomo, że jak taki robiący ciężkim młotem na co dzień przywali w ryja, to adresat ciosu nie ma prawa już się podnieść.

Mijały lata, technika do spółki z informatyką pokazała na co ją stać i tradycyjne zawody zaczęły odchodzić w mroki niepamięci.

Na co fachowcy gdy wszystko wydrukuje nam drukarka 3D ?

Młodzi też przestali się garnąć do zawodu, bo przecież najlepszą sylwetkę wyrzeźbisz na siłowni wspomagając się białkowymi odżywkami.

Kto byt tak chciał ciągłej roboty, a w uszach kołacze się jeszcze piosenka zespołu „Dwa plus Jeden”

U kowala czarna robota
u kowala młode czerwienie
u kowala rzadko sobota, płomienie
U kowala czarna robota
u kowala wielka tęsknota
u kowala młotów rozmowa i gwar
u kowala żar

Swoją drogą zauważyłem, że dwa plus jeden to trzy, a biorąc pod uwagę mieszany charakter zespołu można by śmiało powiedzieć - Oni stanowili pierwsze „Ich troje”

Wracając jednak do sedna.

Wczoraj na ulicy zauważyłem taki oto samochód

A więc jednak wszystko w porządku. O kowala po prostu upomniała się nowoczesność i teraz to nie koń do wozu a wóz do konia podjeżdża i zakłada nowe buty.

Tylko mi trochę smutno tych iskier rozpryskujących się dokoła w czasie gdy wielki kowalski młot uderza w rozpalony kawałek żelaza.

Parafrazując klasyka ( klasyczkę ), czy rzeczywiście

Dziś prawdziwych kowali już nie ma

Bo czy warto w kowadło się tłuc

Chińską kupisz podkowę z allegro

Zamiast kurzu co wpadał do płuc

Dawne życie poszło w dal,
dziś na zimę ciepły szal,
tylko koni, tylko koni, tylko koni, tylko koni żal.
 

Nie konie mają się dobrze jak widać na załączonym zdjęciu.

To nas żal najbardziej, bo technika zabrała nam cepeliowskie widoczki.