Bez przebaczenia

To całkiem niewakacyjna informacja sprzed kilku dni:

„W amerykańskim stanie Arizona prawie dwie godziny trwała wczoraj egzekucja skazanego na śmierć za podwójne morderstwo Josepha Wooda. Mężczyzna dostał śmiertelny zastrzyk, który jednak przez ponad godzinę nie zadziałał.”

Coś mi to przypominało i nie musiałem długo szukać by znaleźć informację sprzed roku.

„W październiku podczas wykonywania wyroku na Williamie Happie, dziennikarz AP twierdził, że był on dłużej przytomny i dłużej wykazywał odruchu niż inni skazańcy, których wcześniej pozbawiano życia”

Nie jestem zwolennikiem kary śmierci, ale jeżeli są kraje w których wykonuje się je zgodnie z prawem, powinna być ona wykonywana w sposób humanitarny i to bez względu na to jak skrzeczy to zestawienie słów.

Karę śmierci wykonuje się w USA w 35 stanach, z czego niemal we wszystkich poprzez wstrzyknięcie trucizny.

Jakoś tak się złożyło żę tym kraju wielkiej wolności ponad trzy czwarte stanów ma karę śmierci w swoim kodeksie.

Jak można wykonywać wyroki pokazuje najlepiej film „Zielona mila”. Można zachować się jak człowiek lub nie.

Co jakiś czas dochodzą do nas informację o dzikich sposobach wykonywania wyroków śmiercią w Korei Północnej. gdzie sfora zgłodniałych psów jest tylko jednym z wielu metod. Pomysłowość rządzących nie zna tu żadnych ograniczeń. Swoją drogą, z dręczenia, torturowania i zabijania, uczyniono całkiem dochodowy przemysł i to na całym świecie. Nie wyłączając nawet tych krajów w których własny naród został tragicznie doświadczony.

Dlaczego tak mi sę wydaje i co idzie w Stanach z tym dręczeniem skazańców?

Śmiertelny zastrzyk to w istocie mieszanina trzech składników. Jednym z nich jest Tiopental Jest on używany do pozbawienia więźnia świadomości, dwa następne składniki - do wywołania paraliżu i ostatecznie zatrzymania akcji serca.

Problem w tym, że firma produkująca tiopental, ogłosiła, że nie będzie go już wytwarzać.

Producent, firma Hospira, chciał co prawda kontynuować produkcję na terenie Włoch. Zrezygnował jednak z tego pomysłu, gdy okazało się, że unijne przepisy zabraniają wywozu tej substancji do USA ze względu na jej przeznaczenie. Firma zrezygnowała więc całkowicie z jej produkowania. Na terenie USA jest ona według firmy niemożliwa.

Wszystko w porządku. Unijne sumienie triumfuje.

Problemem jest jednak prawo, które w USA cały czas obowiązuje. I chociaż pod projektem jego zmiany mógłbym podpisać się obiema rękami, to co zrobić w tak zwanym okresem przejściowym?

Boże jak to brzmi? Procedurę zlikwidowania iluś osób nazywam okresem przejściowym.

Wiem można by zastosować moratorium. Badania opinii publicznej wskazują jednak że większośc amerykanów opowiada się za utrzymaniem kary śmierci.

Póki co Amerykanie radzą sobie więc jak mogą.

W śmiertelnym koktajlu zastosowano propofol, oraz planowano wykorzystać jeszcze kilka innych preparatów. Niestety nikt jeszcze nie przetestował go do wykonywania wyroków śmierci. Poza tym producent tego preparatu, jedna z firm niemieckich, nie zgodził się na użycie go w "zastrzyku śmierci".
Jak na końcu artykułu zauważa agencja prasowa, poszukiwania środka zastępczego dla tiopentalu mogą trwać miesiącami lub dłużej. Póki co komponuje się śmiertelne koktajle w oparciu o inne środki.

Póki co ich skuteczność obserwuje w trakcie wykonywania wyroku śmierci.

Przeciwnicy kary śmierci demonstrują w USA. Ich protesty przeciwko egzekucji kolejnych osób nie przynoszą rezultatu.

Nie wiem co myśleć na ten temat bo targają mną sprzeczne emocje.

Z jednej strony producent zastosował jakąś formę klauzuli sumienia, skazując innych swoją decyzją na udręczenie przed śmiercią.

Z drugiej strony słyszałem wypowiedzi rodzin ofiar tych zbrodniarzy które uważają, że wszystko jest w najlepszym porządku, a cierpienia skazańca i tak małe wobec ogromu zbrodni jakiej się dopuścili.

Gdzieś tam daleko w głowie echem odbija się powiedzenie Starego Talara, ojca głównego bohatera filmu „Dom” - Żyj tak by inni przez ciebie nie płakali.

A jeżeli my mamy się za lepszych to to poczucie zadowolenia z własnych cech narodowych troszeczkę zepsuję. Wczoraj słuchałem rozmowy dziennikarza radia TOK FM z prof. Joanną Senyszyn. Otóż okazało się, że w przeprowadzonej wśród studentów anonimowej ankiecie, prawie 90 % osób opowiedziało się za stosowaniem kary śmierci. Co więcej 40 % mogłoby na taką karę skazać, a 10 % karę te mogłoby wykonać.

Piękny odsetek katów jak na jedno społeczeństwo – podsumował dziennikarz.

Jak widać anonimowość ośmiela nie tylko w Internecie.

Na podstawie artykułów w Onet i Wyborcza.pl