A po burzy ...

- Spójrz  - powiedziałem do żony - Przyroda sprawiedliwa jest i czasem zabiera, czasem zaś daje.
Wracałem właśnie z ogrodu po pracach porządkowych  i kątem oka zauważyłem, że kaktus zakwitł.  

To już drugi raz w tym roku. Dodatkowo widzę, że przygotował jeszcze kilka pączków.
- To wyrównuje te połamane drzewa? - spytała żona
-Nie ale  dodatkowo otrzymałem trzy krecie kopce. Po jednym za każde obłamane drzewko. W sumie to chyba sprawiedliwe nie?
- Nie wiem czy rekompensata w postaci krecich kopców jest sprawiedliwa. 
- Tak to spytaj sąsiadów zza siatki. Ostatnio spoglądali na nasz trawnik  i narzekali, że to niesprawiedliwe bo wszystkie krety mieszkają w ich ogrodzie.
Teraz przynajmniej jeden nas pokochał.  Będę jednak dla niego homme fatale już poczyniłem kroki w tym kierunku. 
I kiedy tak staliśmy i podziwialiśmy kwiat kaktusa w pełnym rozkwicie pojawili się sąsiedzi. Sąsiedzi od kota, bo ci od kretów pojawią się dopiero dzisiaj. 
- Pokarmicie nasze koty, przez te trzy dni? - spytała sąsiadka
Zaraz jednak poprawiła się - Naszego jedngo, bo ten drugi to już nie nasz.
Jakby na potwierdzenie tych słów pojawiła się kota. Wyszła zza drzwi wiatrołapu, przeciagnęła sie i z miną sfinksa przeszła obojętnie koło nich.  Tylko dziewczynki rzucił się do niej z  wyrazami sympatii, ale ta błyskawicznie salwowała się ucieczką. 
- W porządku - zgodziłem się - mam nadzieję, że po waszym powrcoie w dalszym ciagu będziemy mieli po jednym kocie.
- Ty nas nie strasz - wyrzucili z siebie równocześnie.
No cóż, jak to powiedziałem na wstępie - przyroda sprawiedliwa jest.