Bałaganu chciałoby ciało

Boże, spraw by nam się chciało, tak jak nam się nie chce - napisał autor Kubusia, misia o bardzo małym rozumku.

Pan Nieistotny już od jakiegoś czasu jest pod wpływem tego właśnie uczucia.

Zeszły rok, znaczony ślubem w najbliższej rodzinie i decyzją o zakupie domu spowodował, że Jan Maria chudł i działał. Nawet bez kawy wkręcał się na wysokie obroty i tak nakręcony przeżywał dzień za dniem. Im bardziej działał tym szybciej chudł albo odwrotnie.

Najważniejsze że w ciągu sześciu miesięcy zrzucił prawie czternaście kilogramów wagi tak, że mógłby wejść w spodnie, w których słuchał po raz pierwszy „Ciemnej strony księżyca” Kto by jednak przez tyle lat trzymał sprane jeansy za osiem dolców?. Kto z wyjątkiem szwagra Jana Marii, który gdzieś w piwnicy trzyma jeszcze korkowiec który dostał w trzeciej klasie podstawówki.

A potem była przeprowadzka i adaptacje i dzień od rana do wieczora znaczony pracą w którą rzucił się bez opamiętania. Złapał i trzymał kurczowo niczym koło ratunkowe.

Zrobił dużo dla zmiany atmosfery nowego domu, jeszcze więcej dla własnej satysfakcji.

Może i satysfakcja jest najważniejsza. Pan Nieistotny uważa bowiem, że satysfakcja to pojęcie wymyślone dla biednych, bogaci mają pieniądze. Czasem tak się zdarza, że i pieniądze i satysfakcję

No ale kto powiedział, że świat est sprawiedliwy.

Nie pamięta już w którym roku był na ostatnim urlopie w pracy. Na takim który trwa dłużej niż jeden lub dwa dni, wzięte dla załatwienia sprawa ważnych. Z pewnością od tego czasu minęło więcej niż pięć lat. Jan Maria gotów jest przyjąć liczbę dziesięć jak bardziej odpowiadającą rzeczywistości.

Z powodu tego niewykorzystania zawsze brał ekwiwalent pieniężny wtedy gdy zmieniał pracę na inną.

Forsa rozpływała się zdecydowanie szybciej niż niż regenerował się organizm.

Teraz weźmie bez zmiany pracy. Znak czasów?

A może to tylko depresja ? Tyle o niej teraz piszą.

Teraz to nawet wypada mieć depresję, tak jak w środowisku celebryckim być molestowanym za młodu.

Tu pan Nieistotny ma pod górkę. Wychował się w normalnej rodzine.

Dlaczego pisze o tej niechęci do prac wszelakich?

Właśnie otworzyły się możliwości adaptacji łazienki dla potrze osób niepełnosprawnych. W zasadzie to można już trąbić na rozpoczęcie prac. Tylko, że żona przykuta do łóżka, pooperacyjne zalecenia mówią o trzech tygodniach bezwzględnego leżenia. A potem?

Potem przecież nie rzuci się w wir zakupów i dobierania terakoty, armatury i uchwytów.

Pan Nieistotny pamięta jeszcze te przepychanki w marketach budowlanych z początku roku. Wtedy to okazało się, że estetyka a przede wszystkim poczucie odpowiedzialności za domowy budżet nie do końca spodobało się pozostałym członkom rodziny.

W zasadzie to nawet, co zdarza mu się niezwykle rzadko, podzielił się tymi wątpliwościami z Najważniejszą. Poczuła się chyba dotknięta, ponieważ zaproponowała odstąpienie od realizacji.

A przecież tu nie o to chodzi.

Czas dzielony pomiędzy pracę a dom, zakupy, wizyty pielęgniarki i niezbędne prace porządkowe wokół domu rozkładają go od pewnego czasu zupełnie. Zasypia jak małe dziecko zaraz po dwudziestej pierwszej. Budząc się potem z poczuciem, że czegoś tam nie zdążył dopilnować.

Marzenia?

Tak proste jak precel.

Ponudzić się trochę, walnąć się przed telewizorem i znaleźć w sobie cierpliwość do obejrzenia całego filmu. Pozwolić sobie na bałagan a w zasadzie na kilka bałaganów

Bałagany, bałagany błogie
gdy niczego nie muszę - a mogę
Bałagany sobotnio-niedzielne
bałagany tytoniowo-chmielne... (Dagmara Korona)

Z tytoniem to Jan Maria Nie ma nic wspólnego. Nie pali od ponad ćwierćwiecza czyli ma płuca zregenerowane i może mówić, że w zasadzie nie palił nigdy

Mogą więc być bałagany winno-chmielne.

- No tak - pomyślał Jan Maria - Cała misterna konstrukcja rozważań o sobie która zmierza do końcowego wniosku który jest znany jak świat:

Idzie weekend, trzeba się będzie nawalić żeby odreagować.

Z tą różnicą, że Każdy jednak inaczej definiuje słowo „nawalić”