Wyprzedaż posezonowa

Żółtko i białtko czyli dylemat z Konopielki.

Dlaczegóż to, skoro siedzą w jednej skorupce zabierać tę jedną literę? Dlaczego białtko białkiem zwane ma być o jedno „te” pokrzywdzone ?

Zaśmiewałem się czytając te dialogi, zastanawiając się równocześnie nad filozofią mieszkańców książkowych Taplar.

Redliński jednak z pewnością pisał to co gdzieś widział, a Taplary mają się dobrze i dzisiaj.

W długi weekend miałem przyjemność dokonywać zakupów w sieciowym sklepie – Delikatesy Centrum.

Delikatesy generalnie zajmują się sprzedażą towarów. Czasem jednak coś tam się długo nie sprzedaje i trudno takie na przykład sanki trzymać ze sztywną ceną na pólkach wiosną.To samo dotyczy baranków wielkanocnych, którym czerwiec i lipiec nie służą. Nie mogą zajmować miejsca w sklepie letnią porą. Aby się tego ustrzec prowadzi się akcję sprzedaży po obniżonych cenach

Taka akcja nazywa się wyprzedaż.

Tu jednak pojawia się taplarski dylemat, bo skoro jest sprzedaż, to dlaczego jej końcówka nie nazywa się wysprzedaż?

Kto postanowił zabrać tej czynności jedno „es”

Obsługa delikatesów stanowczo zaprotestowała przeciwko takiej dyskryminacji, czemu dała wyraz malując stosowną tablicę. Dzięki błogosławieństwu telefonów z aparatem fotograficznym, udało mi się uwiecznić ten protest.

Z czego wynika zabieranie, a z czego dokładanie litery? Nie wiem. Pamiętam natomiast, że w moim rodzinnym mieście namiętnie przekręcano słowo bób i funkcjonował on tutaj jako bober.

Sam parę razy nieświadomie błysnąłem tym „określeniem”.

A teraz z innej beczki ale o czymś Co się tyczy sprzedaży.

W obecnych czasach najtrudniej jest sprzedać siebie. Oczywiście chodzi mi o to pozytywne znaczenie tego słowa. Wszechobecny marketing i PR wymagają by sprzedawany towar miał atrakcyjne opakowanie. Staramy się więc być nawet tym kim naprawdę nie jesteśmy.

Właśnie zauważyłem tytuł artykułu w Dzienniku - Każda to może, nie każda robi: niezawodny sposób na przyciągnięcie faceta! Kierując się tak zwanym pierwszym skojarzeniem faceta, zajrzałem do tekstu.

W nagłówku czytam Nie wielkość biustu, czy długość nóg, ale spontaniczność, poczucie humoru i pewność siebie - to mężczyźni cenią w kobietach. Za sprawą szczerego i swobodnego uśmiechu atrakcyjność pań w oczach płci przeciwnej wzrasta czterokrotnie.

No właśnie, dlaczego współczesne dziewczyny w swej większości nie uśmiechają się?

Dlaczego chcą być, jak to określiła pewna celebrytka z TVN nadętymi pindami. Przywoływana w jej określeniu paprotka jest całkowicie drugorzędna.

Czytając ten tekst, przypomniałem sobie całkiem świeżą rozmowę z Młodym.

Wiozłem go na pętlę tramwajową z powodu tego, że wbrew rozsądkowi i doświadczeniu postanowił sobie pospać jeszcze kilka minut. Rozmawialiśmy niewiele jak to z rana szczególnie, że Młody zagryzał kanapką, którą wcisnąłem mu do ręki przed wejściem do samochodu. Właśnie skręciłem w kierunku pętli i zatrzymałem się przed przejściem dla pieszych.

Przez pasy przeszła jedna, młoda dziewczyna. Być może dlatego, że była jedna mieliśmy okazję zlustrować ją, można by powiedzieć od stóp do głów, a dokładnie do głowy, bo miała jedną co zapamiętałem. Nie uczyniliśmy jednak tego z powodu twarzy. Twarz nadętej pindy, z czegoś niezadowolonej od rana, traktującej całe otoczenie jak najgorzej. Tyle odczytałem z twarzy i powiem szczerze, że po czymś takim nie miałem ochoty spoglądać dalej.

- Co ona taka nadęta? - podzieliłem się spostrzeżeniem z Młodszym,

- One teraz wszystkie tak mają – odpowiedział niemal natychmiast Młody. Mogę polegać na zdaniu Młodego ponieważ jest on w naszej rodzinie uznawany za największego miłośnika damskiej urody.

Być może spowodowane jest to tym, że tylko on pozostaje w swobodzie tak zwanego stanu wolnego. I chociaż a może dlatego, że jego dziewczyna jest miła, zawsze uśmiechnięta i wrażliwa na wszystkie rodzinne zachowania uważam, że wie co mówi.

Tylko dlaczego tak się dzieje? Czy to z powodu tego, że ulice pełne są zużytych samochodów, którymi młodzi przemieszczają się między studiami a jakaś dorywczą pracą. Nie zauważyłem natomiast księcia, który na białym koniu chciałby jechać nowoczesną ulicą w poszukiwaniu narzeczonej. Z pewnością przeciętni faceci to nie ten poziom dla dziewczyny, której tłumaczono w domu, że jest wyjątkowa i należy jej się wszystko to co najlepsze. A wyjątkowość z reguły polega chyba na tym, że lądując w kuchni potrafi z gracją przypalić nawet wodę na herbatę.

Nic to. Ja zaszczepiłem moim chłopakom umiejętność gotowania. Nie umrą z głodu gdy trafią w swoim życiu na kogoś „wyjątkowego”. Czego im jednak nie życzę. Z drugiej strony mam nadzieję że odziedziczyli po mnie również niechęć do nadętych pind.