Pryskałem, nie zaprzeczam

Dolegliwości związane z wiekiem nie eksplodują jak wulkan. Pojawiają się powoli i w niezauważalny prawie sposób stają się częścią naszego życia. Z powodów degeneracji kręgosłupa cierpły mi dwa palce, mały i serdeczny. W sobotę rano, zaraz po obudzeniu zauważyłem, że ścierpnięty jest ten fuckowy. Czyżbym musiał dać sobie na wstrzymanie? Częściej mówić – pieprzyć to?. Spróbuję, ale może nie teraz. Jeszcze kilka prac do wykonania, a dzień swoją długość ma. Jak to mówił mój znajomy czas nie prezerwatywa nie naciągnie się. Miał i drugie powiedzenie ale jest ono zdecydowanie bardziej dosadne.

No więc tak po kolei.

Skończyli układać kostkę. Błoto jesienne i wiosenne będą już tylko wspomnieniem. Chodzę teraz z miotłą i zasypuję powstałe szczeliny. Mrówki będą miały co wynosić.

A propos zwierząt drobnych. Na liściach gruszki siadły zielone mszyce. Tak sprzedawca z ogrodniczego zdiagnozował pomięty liść. Trzeba było kupić oprysk i opryskać.

Obejrzałem dokładniej wszystkie drzewa, mszyce wybrały tylko grusze.

Opryskiwacz, gumowe rękawice i maseczka na twarz. W końcu pracowałem kiedyś jako BHP – owiec. Pryskałem wieczorem, po tym gdy odleciały pszczoły. Sprawdziłem temperaturę, miała być poniżej 20 oC i była. Zadziwiające ile można doczytać z ulotki. Sprawdzam teraz efekty, ale na to trzeba poczekać.

W sobotę wynająłem się u siebie za pomocnika do montażu kilku segmentów ogrodzenia. Oddałem spawanie w fachowe ręce, bo chociaż umiem używać to miotające łukami elektrycznymi urządzenie, to spawy w moim wydaniu są mało profesjonalne. Jeszcze tylko wyczyścić pomalować i wejście nie będzie kojarzyć się z pracowniczym ogródkiem działkowym. Popołudniowe chodzenie z kosiarką dopełniło planu dnia, a najgorsze nie jest koszenie tylko opróżnianie koszta z pociętej trawy.

Wieczorne wino smakowało jak ambrozja, czyli napój bogów.

Śniadania na tarasie, przywróciło to co z takim sentymentem zachowałem we wspomnień z gór.

Potem obiad i popołudniowa kawa bo temperatura nie zachęcała do siedzenia w domu.

Późnym popołudniem wykopałem z kotami topór wojenny. Pałka się przegła – jak mówi Ferdek Kiepski.

Kiedy na chwilę wszedłem po coś do mieszkania, na stół wskoczył rudy kot sąsiadów. Ten sam który kiedyś wizytował dom i zasnął w fotelu.

Kot zaczął wyżerać ciasto i wcale nie spieszył się zaprzestania tego procederu pomimo pokrzykiwania żony. Dopiero moje pojawienie się zdyscyplinowało kota. Zwierzak czmychnął, a półmisek wylądował w koszu. Po pierwsze kot nie mój, po drugie nieodrobaczony. Właścicielka wyznała, że postępuje według zasady - do roku nie chodzi się z kotem, ani psem do weterynarza.

To w takim razie kocur z pewnością nie jest wysterylizowany.

Od dzisiaj ma u mnie czerwoną kartkę. Będę gonił ile sił w piersiach, tak mi dopomóż wiek. Wszystko lubię z wyjątkiem bezczelności. Strata ciasta, to i tak niewiele. U sąsiadki, wspomniany kot zlał się na środku dywanu. Ich dwie osobiste i wysterylizowane kotki, nigdy tego nie zrobiły. Nawiasem mówiąc jedna z nich namiętnie przychodzi do nas by wylegiwać się na płytkach, przed domem. Kiedy nie leży ociera się o nogi by ją głaskać.

- Tylko jej nie daj jeść – upominam żonę

Kotka wchodzi do domu robiąc obchód, ale wczoraj zauważyliśmy, że mocno rozespana schodzi na dół po schodach. Nikt nie widział kiedy do domu weszła i jak długo była.

Muszę to zacząć kontrolować bo inaczej zginę jak przysłowiowa ciotka w Czechach.

Kotkę toleruję dopóki mi czegoś nie zeżre albo nie zniszczy. Kocur ma przechlapane już teraz.

Pies sąsiadów poszczekuje żałośnie przed furtką, bo od czasu ułożenia kostki nie mieści się już pod furtką a jest zbyt gruby by wcisnąć się między sztachetki jak kot. Razem z kocurem uwielbiali bawić się w berka, pośród rosnących na grządkach kolorowych kwiatów.

To już się udało, resztę będzie pewnie kuleć do czasu pojawienia się psa.

A on się pojawi. Z pewnością się pojawi.

Dla uspokojenia ciała i duszy wywlokłem lornetkę i obserwowałem ptaki urzędujące wokół drzewek. Co rusz jakiś przysiadał na gałęzi bądź mocował się ze źdźbłem trawy.

W pewnej chwili, w zasięgu wzroku uzbrojonego w soczewki znalazł się sąsiadka.

W jakiś sposób zorientowała się w sytuacji i całkiem po kobiecemu poprawiła dekolt.

Prawie się zmieszałem.

Wieczorem zatwierdziłem sobie plan prac na bieżący tydzień.

I żona i syn z pewnością poprzestawiali by te priorytety.