Inspiracje

- Dzień dobry

- D o b r y ? - Nieistotny odpowiedział rozwlekle zastanawiając się równocześnie, kto tam z drugiej strony

- Ja nazywam się Mateusz Jabłonowski i dzwonię ze szkoły języków obcych „Speak with out stress”

- Oj niedobrze. Jak się przedstawił od razu znaczy handlowiec, będzie truć – pomyślał Jan Maria

Swoją droga jak się nie przedstawia to cham. I tak źle i tak nie dobrze

- A dzień dobry. Myśli Pan, że po byłym premierze teraz na mnie przyszedł czas na naukę angielskiego ?

- A to źle?

- Co źle? Że po premierze czy, że angielskiego ?

- No tak ogólnie – powiedział, co znaczy że łatwo przejdzie do defensywy.

- Nic z tego. Próbowały już dwie panie i im się nie udało więc teraz wytypowali Pana.

Niestety zmiana preferencji nic tu nie da. Poza wszystkim opowiadam się za tradycyjnymi wartościami.

- Yyyy. Nie... no nie ja chciałbym tylko zaprosić Pana na spotkanie.

- Spotkanie, spotkanie. Tak się tylko mówi a potem wraca człowiek do domu z garnkami za pięć tysięcy i kredytem do spłaty. Czytałem o czymś takim.

- Ale my nie handlujemy garnkami – zaczął się bronić Pan Mateusz

- To taki przykład tylko, jak i ten że znajomość z moja żoną też zaczęła się od krótkiego spotkania, a w tym roku obchodzimy trzydziestą trzecią rocznicę ślubu. Tak więc i na spotkanie też mnie Pan nie namówi.

- Ale mi Pan podpowiedział – usłyszał radość w głosie dzwoniącego - Wykorzystam to w rozmowach..

- A ja zrezygnuję z praw autorskich, bo mam taki dobry dzień.

- Serio Pan zrezygnuje ? – zapytał.

- Ma Pan w prezencie

- To świetnie bo miałem imieniny siódmego października.

- No widzi Pan jak się ułożyło.

- W zasadzie to jest Pan jedyny który mi coś podarował.

- Nie przesadzajmy z wartością, to tak bardziej od serca było

- Wie Pan jak to mówią, że serce jest najważniejsze

No tak w reklamie pewnej sieci komórkowej najczęściej. Mówią też, że pieniądze to nie wszystko, ale nie chce mi się w to za bardzo wierzyć, zwłaszcza przed pierwszym – zauważył Nieistotny.

- Mam ten sam ból. Pan wie ile mi płaca za użeranie się z klientami?

- Ze mną się Pan nie użera. Prowadzimy rozmowę na poziomie.

Pan to jesteś wyjątek. Inni to bluzgają a nawet obrażają. Nawet Pan sobie tego nie wyobraża – rozżalił się sprzedawca usług lingwistycznych.

- Może Pan jest za miękki do tego zawodu

- Może i jestem. Bo ja jestem po filozofii proszę Pana i czy z takim wykształceniem powinienem sprzedawać kursy?

- To rzeczywiście błąd. Powinien Pan skończyć tę sama szkołę co Harry Potter.

- Szkołę Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie?

- Dokładnie, ponieważ w rozmowie z klientami przydałby się panu czar osobisty, lub mógłby Pan rzucić urokiem też osobistym.

- Kawalarz z Pana, muszę zapamiętać. To co przyjdzie Pan na nasze spotkanie? Tak mi zależy - z błagalnym tonem w głosie spytał Mateusz Jabłonowski.

- Na litość też mnie Pan nie weźmie – rzucił w słuchawkę Jan Maria Nieistotny.- Cofam pierwotną ocenę Pan jest naprawdę dobrym sprzedawcą. Mało się nie złamałem.

- A Pan?

- A ja zdecydowanie jestem impregnowany na telefoniczne propozycje. No chyba, że idzie o piwo.

- Piwa nie mogę Panu zaproponować, ponieważ jestem w pracy.

- A ja po i pewnie dałbym się skusić. Trudno miał Pan swoje trzy minuty. Pozdrawiam i żegnam.

- Chyba jeszcze zadzwonię do Pana.

- Odbiorę jak akurat będę miał czas.

- Kiedy Nieistotny odkładał słuchawkę z drugiego pokoju dobiegł go głos żony

- Z kim rozmawiałeś ?

- Ze sprzedawcą kursów angielskiego.

- Ja z takimi telefonami rozprawiam się szybko.

- A ja dłużej, jak kto grzeczny.

Swoją drogą to czemu nie?. Nieistotny podszedł do biblioteczki i wyciągnął niezbyt grubą książkę w granatowych okładkach „Język Angielski metodą Callana”

Czemu by nie przypomnieć co nieco?

Tom czwarty? Może zbyt optymistycznie

Tom drugi. To chyba będzie w sam raz.

Kiedy otwierał podręcznik, pomyślał, że zainspirować może człowieka nawet banalna rozmowa ze sprzedawcą telefonicznym.

Banalna rozmowa? Taka co to doprowadziła jednego z nich do łez?

- Udawanych – podpowiedział mu rozum.

- Jakie to ma znaczenie ? – odpowiedziało poczucie zadowolenia.

- Czerwony – red, niebieski – blue – wyrecytował z pamięci Jan Maria Nieistotny