Komu dzwonią

Komu dzwonią temu dzwonią. A w zasadzie do kogo dzwonią i w jakich okolicznościach? Współczesne telefony i smartfony pozwalają na ustawienie praktycznie każdego dźwięku jako domyślnego dzwonka do aparatu.

Kiedyś gdy w tramwaju dzwoniła Nokia swoją charakterystyczna melodyjkę, wszyscy łapali się za kieszenie. Teraz już nie, teraz każdy jest inny. Dzwonek zaś wywołuje zaskoczenie, zdziwieniem a czasem nawet oburzenie lub zwykła konsternację.

Pewien znajomy znajomego, ustawiony miał jako dzwonek dla jednego tylko człowieka takie oto zwołanie – Misiek! Idziesz ku..a na piwo?.

Dzwonek dzwonił i bez odbierania wszystko było jasne. Gorzej gdy telefon zadzwonił u cioci na imieninach.

Pamiętam jak kiedyś na początku kariery GSM, tak z piętnaście lat temu uczestniczyłem w pewnej biznesowej rozmowie na szczycie. Dwóch biznesmenów, dwie skórzane dyplomatki, fura z klimą i skórzanymi siedzeniami, poza tym to biznesowe ę i ą. Nagle w chwili pełnej napięcia, gdy miliony złotych opisywane złotymi ustami gości przewalały się niczym papie toaletowy po kiblu, zadzwonił telefon. Maksymalna głośność i ta melodyjka. Szalony kankan wypełnił gabinet mojego Prezesa. Spojrzeliśmy z szefem na siebie mocno zaskoczeni. Szanowny biznesmen skarlał w naszych oczach do rozmiaru domokrążcy oferującego idealne dla domu odkurzacze.

On zaś poczekał aż telefon rozsmakuje się w melodii, z komentarzem w stylu – dziewczyny to lubią - odebrał połączenie.

Bo dobry i skromny dzwonek prestiżu nie odbiera. Wręcz przeciwnie. Kankan to dobre rozwiązanie dla barmana w Night Clubie, jeżeli oczywiście wolno mu odbierać telefony w czasie sporządzania drinków. Są one tam, tak drogie, że chyba destylację alkoholu do ich mieszania wykonuje się na stacji kosmicznej. Ale nie o piciu a o dzwonieniu dzisiaj wyjątkowo.

Jak już wspomniałem wszystko ma swój czas i miejsce, a od człowieka który potrafi zamiatać palcem po dotykowym ekranie można by chyba oczekiwać odrobiny wyczucia sytuacji.

Dlaczego wspominam wydarzenia sprzed lat?

Natknęła mnie do tego wczorajsza Uwaga w TVN. Nie jestem fanem programów interwencyjnych ponieważ nie podoba mi się sposób budowanie napięcia w takich programach i to, że zwykle dziennikarze działają z jakąś gotową już tezą.

Wczoraj jednak zagapiłem się (ech to ciśnienie), program poszedł a ja się ordynarnie wciągnąłem.

Sprawa dotyczy starszego mężczyzny, który przed śmiercią tak zadysponował swoim majątkiem, że pozbawił spadku swoje dzieci. Dzieci a konkretnie syn, nie został poinformowany nawet o dacie pogrzebu. Badana są różne wersje zdarzenia łącznie z prokuratorskimi zastrzeżeniami.

Póki co syn wędruje od urzędu do urzędu by wyjaśnić sprawę. Kamera towarzyszy mu nawet w trakcie rozmowy z przedstawicielem Zakładu Pogrzebowego.

Oglądamy wnętrze lokalu w którym na o pólkach wystawiono urny na prochy zmarłego. Ze zbolałym Chrystusem, krzyżem, splecionymi dłońmi i takie tam, w smętnym nastroju jaki towarzyszy rodzinom zmarłych w trakcie załatwiania formalności. Śmiało mogę powiedzieć że 99 procent klientów to właśnie zbolałe rodziny lub osoby w inny sposób bliskie. Zmarłemu w reguły jest już wszystko jedno.

W trakcie reportażu, nastrój spokoju i powagi zakładu pogrzebowego niczym nożem zostaje przecięty dzwonkiem telefonu. Pracownik a może nawet sam właściciel szybko odrzuca połączenie, jednak w pomieszczeniu szerokim echem rozbrzmiewają już pierwsze słowa popularnego przeboju Bałkanica zespołu Piersi

Będzie! Będzie zabawa!
Będzie się działo!
I znowu nocy będzie mało.
Przypomnę tylko, że dalej leci tak:

Będzie głośno, będzie radośnie
Znów przetańczymy razem całą noc.

A ja oczyma wyobraźni bo na szczęście jej nie tracę, widzę tę szalona atmosferę radości zakładu pogrzebowego chociaż ponoć weselej jest tylko w prosektorium i to nad ranem o czym zapewniał kiedyś Maciej Zembaty -   W prosektorium

Co za czasy, co za ludzie chciało by się zakrzyczeć a może nawet zaśpiewać.

Jeżeli ktoś uważa, że to wszystko to tylko wymysł mojej chorej wyobraźni to proszę, poniżej twardy dowód w postaci reportażu. Konkretnie - 3, 38 minuta nagrania   Uwaga TVN - reportaż