S. O. S

Moja ulubiona "jego strona", źródło wielu inspiracji trochę mnie ostatnio wystraszyła, ale z drugiej strony zmusiła do zastanowienia i refleksji. Czytam bowiem, że w Polsce czyli u nas, prawie cztery miliony mężczyzn ma problem z przedwczesnym wytryskiem.

No tak znów będzie o seksie.

Przykro to czytać, jeszcze gorzej doświadczać. Niestety tylko 9% z tych nieszczęśliwców zwraca się z tego powodu po pomoc do lekarza. Dlaczego? Ponieważ wielu z nich trafia na początku do lekarza pierwszego kontaktu. Ja tam z moją doktor domową mam wszystko poukładane, może nawet za bardzo poukładane i złożenie takiej deklaracji sprintera byłoby z pewnością trochę niezręczne. Może nawet nie trochę. Nie znam zresztą okoliczności w której wypowiedź typu – pani doktor moja żona mówi, że kończę za szybko - byłaby zręczna.

Przedwczesny wytrysk opatrzono nawet odpowiednim skrótem PW, jest najczęściej występującym, choć najrzadziej diagnozowanym, zaburzeniem seksualnym u mężczyzn poniżej 60. roku życia.

Czy w późniejszym wieku ta dolegliwość zanika? Z pewnością nie, ale mało kto się tym wtedy przejmuje, ciesząc każdym może już ostatnim intymnym zdarzeniem. Wracajmy jednak do przedziału minus sześćdziesiąt.

Rozmowa na temat problemów seksualnych sprawia trudności zarówno pacjentom, jak też wielu lekarzom. Może wywoływać oprócz wspomnianego wyżej zażenowania również i lęk – w szczególności u mężczyzn.

To chyba logiczne, że u mężczyzn, bowiem nie słyszałem o kobietach z PW. Kobiety z reguły nie kończą za szybko, co najwyżej w ogóle nie chcą zaczynać.

A te finały to najwyżej przystanki na drodze do nieba.

Jak piszą w tekście, rozmowa o PW jest tym bardziej trudna, ponieważ wymaga przełamania wstydu i przyznania się do tej dolegliwości przed lekarzem. Eksperci kampanii „Nie tylko moment” przekonują, że lekarze pierwszego kontaktu powinni pytać pacjenta o jego życie seksualne

Już to widzę:

- Panie Antoni,  stolec był?

- Był

- Prostata nie doskwiera?

- Zaczyna o sobie przypominać

- Uprawiał pan seks ostatnio?

- Z żoną czy w ogóle?

- Jest pan u lekarza rodzinnego nie u spowiedzi.

- Uprwa....uprawiałem ( A może tak bardziej zdecydowanie i z dumą - Uprawiałem!)

- I ile trwał akt?

- Z grą wstępną czy bez?

- Strasznie pan odwleka tę odpowiedź

- Bo nie wiem czy to nie za krótko

- To ile?

- No tyle co zwykle.

- A zwykle ile trwa?

- No tak normalnie

Ostatnie „ normalnie” wypowiedziałbym z pewnością już na korytarzu bowiem NFZ nie ma dla mnie aż tyle czasu.

Moment, moment a ile to jest ? Zadaję pytanie niczym gimnazjalista, bo o ile pamiętam

w angielskim funkcjonuje określenie „one moment” coś jak u nas minutka.

Doszukałem się, że „Moment” to staroangielska miara czasu i trwa minutę i trzydzieści sekund.

Półtorej minuty. To dużo czy mało?

Zależy, czy z grą wstępną czy bez?

O uosobieniu męskości w Drugiej Rzeczypospolitej mówiło się, że dobremu kawalerzyście to pięć minut wystarczy. Pięć minut to w przeliczeniu na angielski nieco ponad trzy momenty.

Zresztą to powiedzenie o kawalerzystach było modyfikowane w zakresie czasu do możliwości wypowiadającego je faceta.

Zastanówmy się nad tym z pozoru banalnym problemem.

A może problem jest nie tu gdzie go szukamy, a z zupełnie innej strony?

Może to nie ów wyszydzany PW a właśnie S.O.S ?

Co to jest SOS?

To mój pomysł na nazwę, to Syndrom Orgazmu Spóźnionego (SOS)

Współczesna cywilizacja i oczekiwania wobec kobiety powodują, że ona sama ma problemy z odnalezieniem się w tym świecie.

Słowa hasła, imperatywy które wymuszają jej działania to Fitness, cellulit i wspomniany orgazm.

Uzupełniają wcześniejsze role matki i żony.

A przecież często górę nad wszystkim biorą jednak role takie jak pracownik, a coraz częściej szef.

Na kochankę nie starcza już czasu, energii i wyluzowania.

Współczuje Wam. Nie łatwo być kobietą we współczesnym świecie.

A może tak z okazji świąt kościelnych lub państwowych, z powodu długiego weekendu lub tak całkiem bez okazji, odrzucić swoje uprzedzenia, oczekiwania i zadając się na instynkt zobaczyć co z tego wyniknie?

PW, SOS, nie dbać o to wszystko. Bo jak to w końcu zostało stworzone? My dla orgazmu, czy orgazm dla nas?