O dobrych ludziach i kolorze polityki

Milczę. Z zadziwieniem otworzyłem usta i patrzę na to co dzieje się w Europie, bardzo blisko Polski, na Ukrainie. W środku nowoczesnej Europy giną ludzie, walą się rządy a naród odkrywa jak zły gust mieli jego przywódcy.

Od dawna wyrażam opinię, że polityka to gnój. Teraz zastanawiam się czy tym określeniem nie obrażam substancji która bywa cennym nawozem dla ziemi.

Pewnie ktoś, zaraz wymyśli jakieś obrazowe porównanie z polityką w tle. Ze ta ofiara stanie się podwaliną czegoś nowego i wielkiego. Szkoda tylko każdego straconego ludzkiego życia.

Czymże wobec tych wydarzeń jest moje życie z jego codziennymi problemami.

Szczęściem jakimś mieszają się one z wydarzeniami miłymi, sympatycznymi i dającymi wiarę w ludzi.

Sobota z niedzielą zamieniły się pogodą i z planowanego cięcia drzewa na opał na przyszły rok wyszły nici. Wykonywałem więc drobne porządkowe czynności, a czasem po prostu włóczyłem się bez celu po domu wyczekując wieczora, który z szanowną małżonką postanowiliśmy spędzić poza domem.

Odwiedziliśmy znajomych ze starego bloku, a syn mój młodszy zaoferował się jako kierowca. Mnie pozostało więc tylko cieszyć się wieczorem.

I taki tez on był, udany. Była okazja pochwalić remonty w mieszkaniu znajomych, zdrowie babci i oczywiście kota rasy Majkun, który niczym lis dumnie wlókł za sobą puchaty ogon. W zasadzie tylko kot był zestresowany tym spotkaniem bo chował się za zasłonę, udając, że jego tu prawie nie ma.

Był i alkohol choćby tylko po to by poświęcenie Młodego nie poszło na marne.

W trakcie rozmowy ze znajomym opowiedziałem mu o planach reanimacji samochodu poprzez parce blacharskie i lakiernicze.

- Problem tylko w tym, że nie mam innego samochodu i byłbym jak bez ręki i nogi do kupy.

- To nie jest żaden problem – odpowiedział.

I tak się też niedługo okazało.

W poniedziałek z rana znajomy zadzwonił do mnie mówiąc, że umówił warsztat na dzisiaj i zorganizował auto zastępcze.

Chcąc czy nie chcąc, zaraz po pracy pojechałem na drugi koniec Krakowa.

Dziwne to, że kiedy realizują się plany, człowiek czuje się nieco wystraszony.

Prace na blacharskim OIOM-ie potrwają koło tygodnia, a przez ten czas jeżdżę Mercedesem 190

Duży dwulitrowy silnik wolno zasysa olej napędowy, stukając metalicznie zaworami.

Znajomy powierzył mi kupiony gdzieś okazyjnie samochód.

Jedyny problem jest taki, że auto ma dwadzieścia siedem lat i stan temu wiekowi odpowiadający.

Wiele z kontrolek to tylko atrapy i tak o tym, że jadę na tak zwanych światłach długich dowiaduję się wtedy gdy jadący z przeciwka nerwowo mrugają swoimi reflektorami.

Wskaźnik paliwa skacze od zero do full i tak na dobrą sprawę najważniejsza jest w tej kwestii intuicja. Pod tyłek wrzuciłem poduszkę, bo fotela nie da się w pełni ustawić. Bez poduszki siedziałem jak w starej Warszawie.

A poza tym śmiga. Pali od kopa chociaż gdy zimny to lekko dymi.

Nie narzekam na ten gest serca, wbrew temu co napisałem wyżej.

Przeciwnie, widzę w tej sytuacji same plusy.

Po pierwsze jestem mobilny i moje życie nie straciło nic na swojej intensywności działań.

Po drugie kiedy wsiądę na powrót do swojego starego auta odkryje ono przede mną komfort działających kontrolek i wskaźników. Samo siedzenie reguluje się na każda stronę. Po prostu bajka.

No i to trzecie, być może najważniejsze. Ograniczyła nam się liczba znajomych ale zyskała tylko na tym jakość.

Życie to nie Facebook i nie potrzeba mi dwóch tysięcy znajomych.

Przy okazji zaliczyliśmy kolejne urodziny żony, której coraz trudniej doliczyć się i wyartykułować swój wiek.

Mnie to artykułowanie wieku idzie dość sprawnie.

Zgodnie więc z potrzebą czasu zameldowałem się wczoraj na badanie USG. Ze względu na pracę zapisany byłem na ósmą, co oznaczało, że Pani Doktor pojawiła się już dwadzieścia po ósmej. Chwilę trwało zamieszanie z organizacją pracy, przygotowaniem sprzętu i już o dziewiątej byłem po badaniu.

Niestety Pani doktor była miła i lekko zawstydzona spóźnieniem, dlatego zrezygnowałem z artykułowania tego ładunku emocji jaki się w moim zorganizowanym i punktualnym umyśle zebrał.

Wysłałem do niej pojednawczy sygnał, w końcu sam też całkiem niedawno doznałem dobra.

W pracy zameldowałem się pół godziny później.

Znana z dbałości o moje zdrowie żona zachęcona sukcesem z USG umówiła mnie na kolejne badania i wizyty u specjalistów od starszych panów.

Kiedy w trakcie badania USG powiedziałem

- Ta wizyta to wynik uporu żony

Lekarka podsumowała

- Nie każdy ma takie szczęście.

Zgodziłem się z nią, chociaż gdy pierwszy raz usłyszałem o konieczności kontroli zdrowia, zareagowałem co najmniej ostro

A teraz? Teraz łagodnie spoglądam w kalendarz.

To kiedy ten tłusty czwartek?

W tym roku znów we czwartek, ten czwartek.