Trzydzieści

Pozostawiając bez odpowiedzi pytanie zadane w jednym z poprzednich postów - jestem stary czy tylko wcześnie zacząłem? uprzejmie informuję, że stało się.

Szóstego czerwca mój starszy syn skończył trzydzieści lat. Gdyby datę urodzin zapisać cyframi to początkowe wyglądałyby tak 6.6. Trzeciej szóstki nie było, ale i tak fakt jego przyjścia na świat ogłosiła potężna burza z piorunami. Lało i grzmiało nad wyraz intensywnie. Z tego powodu nie mogłem telefonicznie poinformować mojego Ojca że został dziadkiem. Deszcz który powitał go na tym świecie, towarzyszy mu do dzisiaj we wszystkich ważnych wydarzeniach. Kiedy szedł do Pierwszej Komunii lało tak bardzo, że wszyscy próbowali się schować w murach świątyni, powodując nieludzki tłok, Potem i bierzmowanie i obrona pracy magisterskiej. Ta sama sceneria. No istny płanetnik, z tą na pół demoniczną datą urodzenia.

Teraz też pociesza swoją przyszłą małżonkę, że na jego ślubie z pewnością popada.

Kasia nie zakłada takiego scenariusza, ale my, z naszym doświadczeniem nie odrzucamy takiej możliwości.

Co zaś do demoniczności cyfr. Moja znajoma parafia w górach ma trzy szóstki w numerze telefonu. To dopiero budzi skojarzenia.

Tak więc był uroczysty, urodzinowy obiad. Szybki, ponieważ wciśnięty pomiędzy jedną a drugą pracą. Co ci młodzi mają z tą robotą, gdzie ten dystans o którym piszą w prasie?

I... mówię to ja, który jeszcze dystansu do pracy nie nabrał.

Trzydzieści świeczek rozpalonych na środku tortu, szampan i życzenia. Rozsądne życzenia, ponieważ Młody przyszedł po pracy w melancholijnym nastroju.

- Wiesz, że wszyscy życzyli mi kolejnych trzydziestu lat? Minimaliści. A ja widzę po Tobie, że sześćdziesiąt nie powinno być szczytem moich marzeń.

Łaskawco Ty mój – odparłem- dziękuję za łaskawość w ocenie kondycji.

W związku z powyższym zaśpiewaliśmy mu jeszcze raz - sto lat.

Wino z południowej Afryki to już wypiliśmy my, czyli rodzice jubilata i babcia. Oni zaś spakowali pakując prezenty i zebrali się błyskawicznie. Pozostawili nas jednak w dobrym, pomimo uświadomienia wieku, nastroju.

Na uroczystości dmuchania świeczek żona wystąpiła z nową fryzurą. Była i farba zrobiona dzień wcześniej u naszej zaprzyjaźnionej fryzjerki. Jak już pisałem wcześniej, prowadzi ona salon fryzjerski i psychoterapeutyczny. W poświęconej nam na wyłączność godzinie tego i tego, powróciły do pionu nasze kręgosłupy psychiczne. Chociaż w pewnej chwili, kończąc moje strzyżenie Fryzjerka powiedziała

- No to do wesela się utrzyma.

A zaraz potem zwracając się do mojej żony

- Będziesz mu tylko musiała wydmuchać czupurka.

Poczułem się dobrze, bez względu na to co to określenie znaczy.

Myślałem, że to jakiś młodzieżowy slang, ale zebrani przy urodzinowym stole młodzi ludzie, poza pustym śmiechem nie posunęli mojej wiedzy ani o krok.

I Jak mi będzie, z tym wydmuchanym czupurkiem?