O ludzkiej naturze, celem uzupełnienia

Parę tygodni temu napisałem post w którym zżymałem się nieco na utrudnienia związane ze Światowymi Dniami Młodzieży oraz na biznesowe podejście do tematu prezentowane przez naszych rodaków.

Na szczęście nic nie jest takie jakim się na pozór wydaje, a moje zamieszkanie na wsi pozwoliło na obserwację tej drugiej, lepszej ludzkiej strony.

Przymusowy urlop w piątek przyjąłem z godnością, ale nie wyłożyłem się na leżaku tylko rzuciłem się w wir przygotowań na przyjęcie gości. W porywach miałem ich szóstkę.

Pierwsza z naszych Francuzek była już na miejscu w czwartek po południu, a jej mąż doleciał właśnie w piątek. Dotarł na tak zwaną „ostatnią chwilę” bo za parę godzin na większości skrzyżowań w naszym rejonie stanęły zapory i policyjne radiowozy.

Znaki zakazu ruchu od piątku do niedzieli pojawiły się już wcześniej.

W sobotę od rana, drogą przez naszą wieś maszerowały międzynarodowe grupy. Ponieważ z mojego tarasu widać w oddali ową drogę zauważyłem, że większość stanowili Brazylijczycy, Z rzetelności blogerskiej dodam że widziałem też Argentyńczyków, Portugalczyków, Włochów i Niemców.

Byli i Polacy którzy tym różnili się od pozostałych grup, że księża przewodzący grupie wykrzykiwali do grupy przez megafony.

Przed naszym kościołem uruchomiono punkt żywieniowy w którym grupa mieszkańców rozdawała jedzenie i picie.

Kanapki, drożdżówki, ciasta, wodę w butelkach, a wszystko to za darmo i z potrzeby serca.

Korzystając z atmosfery, rozdaliśmy kosz jabłek papierówek które tak wspaniale obrodziły w naszym ogrodzie. Kiedy mijaliśmy sąsiadkę, ta dorzuciła wiaderko pełne swoich jabłek, czerwonych i soczystych.

Wszystkie znalazły amatorów.

Sąsiadka która dojeżdża tu tylko na weekendy, zakupiła zgrzewki wody i jakieś ciastka wzbogacając stoisko znajomej. Pobliska piekarnia rozdawała pieczywo.

I tak dalej i tak dalej.

Doszedłem do przekonania, że dobrem można się zarazić ponieważ sam widziałem jak jedni byli motywacją dla drugich.

Przyznam szczerze, że nie spodziewałem się aż takiej reakcji ludzi.

Dlaczego nikt z „ważnych” tego kraju nie zdecydował się na wyciągnięcie podobnych wniosków?

A to pewnie z tego powodu, że skoncentrowani czekali na możliwość ucałowania papieskiego pierścienia.

To dobrze wygląda na Istagramie i całkowicie zabezpiecza wewnętrzne potrzeby.

Piszę te słowa o drugiej stronie ludzkiej natury (teraz tej dobrej), by być w porządku wobec siebie i wobec Was.

Życie po prostu, a wżyciu jak w życiu, każdy ma inny ogląd rzeczywistości.