Pierwsze jaskółki sezonu

Sezon motocyklowy jeszcze się na dobre nie zaczął, a już jakby wyhamował. Prognozy są iście zimowe, a wpadanie w poślizg na dwóch kołach do zabawnych nie należy.

Póki co, w ostatnią sobotę wywlokłem bestię z garażu w którym czekała cierpliwie przez długie trzy miesiące. Żłobiąc głębokie koleiny w trawie ogrodu, dotarłem na utwardzony teren przed domem. Oglądając swój najnowszy ślad na ziemi uzmysłowiłem sobie, że gdyby to Młody tak zaorał motocyklem to pewnie zdrowo bym go opieprzył.

- W końcu nawożę, pielęgnuję a na końcu koszę to mogę chyba sam sobie nieco zepsuć?

Pozostało mi poczekać aż błoto obeschnie na oponach by coś z tym zrobić.

Następnego dnia, od samego rana pozostało mi tylko tęskne spoglądanie na chromy motocykla bowiem w planie miałem inne nie mniej ważne rzeczy.

Wierciłem i nitowałem nową osłonę na worki z segregowanymi odpadami. Najpierw zasłoniłem worki paletą, aby pies nie rozrywał plastików, a potem zostało jak to z prowizorkami bywa na prawie trzy lata.

Teraz drewnopodobne sztachetki na stalowej konstrukcji maskują ponurą rzeczywistość. Tylko samego wiercenia i nitowania wyszło na parę godzin.

Potem zebrałem się do skręcania szafy dwudrzwiowej, składającej się z pierdyliona elementów i łączników. Większość pracy wykonywałem w pozycji schylonej lub klęczącej na co od razu zareagował mój kręgosłup pukając ostro od środka.

- Chłopie dobiegasz sześćdziesiątki, a dalej taki chytry na robotę jesteś? Zwolnij nieco.

A kto by mi kazał zwolnić kiedy w planie było wielkie otwarcie sezonu.

Nawet spaghetti po całej robocie nie smakowało mi, pomimo odczuwanego już głodu.

- Nie będę cie oszukiwał – powiedziałem do żony – jestem głodny a nie chce mi się jeść.

- W porządku, zjesz jak wrócisz – łaskawie zgodził się małżonka.

Zacząłem ubierać motocykl. Zamocowałem sakwy, piórnik i krawat na bak. Skórzane, ćwiekowane elementy dodały, moim zdaniem, uroku temu chopperowi. Jeszcze tylko zegarek mocowany na główce ramy i można wciskać na tyłek skórzane spodnie. Ramoneska i bandana. Gotowe.

Ubieranie motocykla w kupowane systematycznie zimą gadżety jest wspaniałe i porównywalne jedynie z rozbieraniem pięknej kobiety. Tu i tu pierwsze skrzypce grają emocje

Kto się nie zgadza ten z pewnością, nigdy nie czynił jednego lub drugiego.

Odpaliłem maszynę i zamknąłem za sobą bramę domostwa.

Kiedy opuściłem szybkę w kasku, paradoksalnie poczułem zwiększony dopływ tlenu. Ruszyłem.

Najpierw powoli i delikatnie, bowiem zimą zmieniłem tarczę hamulcową i klocki. Trzeba dać Gwieździe nieco czasu aby to wszystko się dotarło. Mijałem przecznice, jak co dzień w drodze do pracy, ale dzisiaj były jakby inne.

Pogoda sprzyjała, temperatura też, jedynie smród z kominów domów opalanych kiepskim węglem wdzierał się do kasku i drażnił nozdrza.

Dobry ser, dobra i serwatka, jak mówił mój były dyrektor.

W okresie kwitnienia akacji towarzyszy mi w czasie jazdy motocyklem ich delikatny zapach, podobnie w czasie kwitnienia bzów. W soboty wieczorem lub w niedzielne popołudnia zapach grillowanej kiełbasy, a przy przedwiośniu smog, czad i dym z mułów III klasy używanych z biedy lub wyrachowania.

- Sorry, taki mamy klimat – powiedziała kiedyś pewna pani minister.

Po przejechaniu 60 mil ( taki mam licznik, a jedna mila to 1,61 km) wróciłem do domu.

Razem ze starszym dzieckiem, jego żoną oraz jej świekrą czyli moja żoną zabraliśmy się za zgłębianie wszelkiej mądrości. Gdzie owej mądrości wszelakiej jest najwięcej? W winie oczywiście. Nie na darmo starożytni mówili - in vino veritas.

Czy od tego degustowania zmądrzałem? Nie wydaje mi się. Wiem jednak, że skutecznie uniknąłem zakwasów spowodowanych cięciem, wierceniem, nitowanie i montowaniem w dziwacznej pozycji.

A aktualnie rządzący namawiają by wstać z kolan. Nie posłuchałem tego jednak, ponieważ przy wyprostowanej pozycji moje dłonie nie potrafią dosięgnąć wkręcanej śruby. Nie widzę łebka i nie wiem czy jest zwykła z gwiazdką czy krzyżykiem. ( Ze też nie ma jeszcze zalecenia by wszystkie używane w polskich meblach, polskie śruby miały łby z krzyżykiem )

Sam zaś w takiej wyprostowanej pozycji przy robocie wyglądam jakby ktoś wsadził mi w d... styl od łopaty.

Być może s powodu wyobrażenia owego styla w tamtym miejscu, wynika mój sceptycyzm.

Do niedzielnego poranka wydobrzałem na tyle, by znów koło południa zmagać się z ćwierćtonową bestią, po drogach wokół królewskiego miasta Krakowa.

Nie podzielający mojej pasji powiedzą, że pierwsze dni sezonu to i pierwsze ofiary i trudno się z nimi nie zgodzić. Ludzi pechowych albo szalonych i pechowych nie brakuje.

A gdy w grę wchodził dodatkowo „element baśniowy” wprowadzony do organizmu to tragedia.

Czytam oto, że sam komendant policji w Sierpcu zatrzymał motorowerzystę który "nie trzymał" toru jazdy, poruszając się całym pasem ruchu.

To zasugerowało jakieś problemy z równowagą. Natomiast posiadanie na głowie kasku ochronnego założonego odwrotnie na głowie kierowcy, świadczyło o desperackich próbach zachowania bezpieczeństwa.

Policjanci z drogówki, którzy po chwili pojawili się na miejscu, przebadali 44-latka alkomatem. Miał ponad dwa promile alkoholu w organizmie. - Jak się okazało, kilka godzin wcześniej mężczyzna zakupił motorower i chciał go wypróbować w trasie, pomimo że był nietrzeźwy i nie posiadał kompletu dokumentów do pojazdu.

Zaimponował mi ten 44 latek, przede wszystkim tą dbałością o ochronę osobistą. Herosem to on jednak będzie nie wtedy kiedy założy kask tyłem do przodu, ale gdy wsadzi go na głowę przewlekając na lewą stronę.

Szerokości !