Jak to na wsi

Wybuchła wiosenna zieloność. Najbardziej odczuwa się to patrząc na trawniki. Praktycznie co tydzień wypada odpalać kosiarkę i pchać maszynę z kąta w kąt, powtarzając tę czynność w równych odstępach.Niezmiennie dziwi mnie to, że kosz tak szybko zapełnia się kolejnym pokosem. Dziwi się też suka, że zamiast produktywnego rzucania patykiem, piłeczka albo frisbee chodzę tak krok za krokiem, dokładnie jak tydzień temu i jeszcze tydzień wcześniej. A przecież w wysokiej trawie tak fajnie można poleżeć, poszarpać źdźbła, bądź tylko ukryć kupę.

Zainspirowany przez żonę (ech te żony źródło wiecznej inspiracji. Celowo nie piszę „własne” bo cudze żony potrafią też nieźle inspirować), Postanowiłem zostać deweloperem bądź tylko hotelarzem. Zbudowałem taki domek zwany hotelem dla trzmieli bądź ogólnie dla owadów. W zależności od autora opisu. Wybrałem model w którym na dole znajdują się takie rureczki z bambusa, przewierconego drewna lub zaschłych łodyg. Powyżej za kratką znajdują się rozwinięte szyszki z sosny. Dla każdego coś miłego.

Mają chatę blisko miejsca pracy, to niech zapylają.

Nie mam czasu obserwować jak z zaludnieniem. Tu też trzeba trochę czasu. 

Podarowany w zeszłym roku przez Starszego mak ogrodowy tak się rozwinął, że naliczyłem siedemnaście pąków gotowych do rozwinięcia. Cztery już się rozwinęły, ukazując kwiaty wielkości sporego grejpfruta.

  

Spory postęp w rozwoju pnącej róży, choć tu zauważyłem początki brunatnej plamistości liściu.

Póki co zerwałem trefne liście i szykuję oprysk. Opryskałem tuje i winorośl na przędziorka, bo panoszy się jak u siebie. Z amerykańskim mączniakiem agrestu chyba w tym roku wygrałem.

Zrywam tylko pojedyncze zarażone egzemplarze.

To równoważy pogrzeb brzoskwini której nie wykończyły burze łamiące jej gałężie, a dobiła kędzierzawość liścia.

Jesienią posadzę dwa nowe egzemplarze. Tu wypadałoby powiedzieć wzorem sąsiadów” jak Bóg da” Ale nie chcę mieszać Pana Boga do moich ogrodowych bojów z tym całym szkodnictwem.

Suczysko biega za mną krok w krok. Tu podbiera mi patyczek, tam kołek lub kawałek sznurka.

Robi wszystko by zwrócić na siebie uwagę. Kobieca kokieteria wyszła na tym zdjęciu poniżej, gdzie suka wygląda jak po botoksie. No trzeba przyznać, że wary ma jak hollywodzka gwiazda.

Tak mnie tym numerem rozśmieszyła, że odłożyłem narzędzia by trochę się z nią pobawić. W efekcie frisbee wylądowało w rynnie i trzeba czekać weekendu by je stamtąd ściągnąć.

Długi weekend widać najlepiej w drodze do pracy. Tu gdzie zwykle stoję w korku, dzisiaj myknąłem bez najmniejszych problemów. Ja zawsze na posterunku czyli w pracy. Przypuszczenia nudnego dnia okazały się bezpodstawne, bo zmęczeni leniuchowaniem obywatele odwiedzają okoliczne firmy, by w końcu dowiedzieć się wszystkiego o produkcie. Nie, nie kupić, ale dopytać, długo i szczegółowo w interesujących kwestiach. Może chodzi też o popisanie się wiedzą zdobytą w Internecie.

- No widzisz, ja wiem i co mi zrobisz?

Nic nie zrobię, odliczam godziny do końca dnia i zastanawiam się, czy wystarczy węgla na grilla.

Jakaś wycieczka motocyklowa wokół Krakowa? Znajomemu cieknie z układu chłodzenia więc śmigać po serpentynach do Świątnik Górnych musiałbym sam.

W przyszłym tygodniu wyjeżdżam z żoną do Zakopanego. Jak co jakiś czas, odezwał się cykl sanatoryjno szpitalny. Sanatorium już było ( Busko Zdrój) więc pozostaje szpital i kolejna operacja. Nie napiszę spokojna, bo po ostatniej takiej spokojnej operacji żona została kierowcą wózka inwalidzkiego.

Póki co przed nami druga część weekendu, tropikalne upały i ponoć takie same burze.

Żeby tylko maki przetrwały