Wujek dobra rada

W CK mieście Krakowie, wtedy kiedy było ono jeszcze tylko królewskie, szalał smok okrutny. Osiadł w jamie poniżej zamku, jadł pił i popuszczał pasa, nie gardził też dziewicami które dla uspokojenia bydlęcia, podsyłano mu w okolicę wejścia. Znany powszechnie ze swego sprytu Szewczyk Dratewka podrzucił smokowi owcę nafaszerowaną siarką, przez co bydlę zaczęło zionąć ogniem by na samym końcu tej historii rozpaść się na kawałki.

Wiem, że każdy od dziecka zna tę bajkę, ale proszę o odrobinę cierpliwości, bowiem ja nie chcę o smoku a o zadowoleniu.

Wszyscy byli z tego obrotu sprawy zadowoleni z wyjątkiem dziewic, co do których nie ma pewności. Nie zachował się bowiem w tej kwestii żaden dokument źródłowy.

Że na temat smoka i szewczyka też się nie zachował?

Spróbujcie w Krakowie poddać w wątpliwość istnienie smoka!

Poza tym jest pomnik, postawiony na pamiątkę dzielnego Szewczyka, pomyślany na zasadzie odwrotności. Niezorientowanym przypominam, że pomnik smoka stoi na bulwarach nad Wisłą, nieopodal smoczej jamy. Pomnik upamiętnia ostanie chwile smoka, kiedy ten jeszcze dumnie wspiera się na skale ale już zieje ogniem i cierpi z powodu piekącej siarki w trzewiach.

Może i coś tam przekręciłem ale minęło ponad pięć dekad od czasu gdy mnie opowiadano tę historię.

Patrząc zaś z perspektywy doświadczenia życiowego mogę stwierdzić, że smok upamiętnia zło, bo jak wiadomo dobro i zło są komplementarne i jedno nie może istnieć bez drugiego.

Odczucia są zresztą różne. Inaczej na sprawę patrzą dzieci zaraz przed zaśnięciem, inaczej działacze związani z ochroną zwierząt. Przecież dla takich na przykład działaczy WWF (tych z pandą w logo, którzy zawitali u mnie kiedyś za sprawą rysi) być może zabicie ostatniego przedstawiciela gatunku, to okrucieństwo bez uzasadnienia.

A dziewice? Mój dziadek mówił, że "tego kwiata pół świata", mając na myśli kobiety które na początku swej drogi życiowej dziewicami są. Później bywają damami ale to już całkiem inna historia. Dziadek zaś to jednak pokolenie pierwszej połowy XX wieku i nie wiem czy powinienem się podpierać jego opinią.

A dzisiaj możemy podziwiać statyczną wersję gada, lub tę dynamiczną z płomieniami wydobywającymi się z ohydnej paszczy.

Wystarczy tylko wysłać na wskazany numer SMS-a, za chwilę paszcza smoka wyrzuca z siebie jęzory ognia albo gdy ktoś podziela inna estetykę, SMS-a nie wysyłać.

Wszyscy są zadowoleni. I turyści i budżet CK Krakowa.

No i gitara.

Dlaczego czepiam się bajek i historii? Daleko mi do historycznej wiedzy Wachmistrza, więc tylko delikatnie ją nakreślam, ponieważ szukam analogii.

Kto szuka ten znajdzie, brzmi stare powiedzenie i ja analogię znalazłem w Warszawie.

Istnieje w Warszawie plac a na tym placu postawiono nowoczesne dzieło sztuki.

Europa była zachwycona, Polska została podzielona.

Polaków można podzielić byle czym, więc to jakby mało odkrywcze. Kto lub co jest teraz sprawcą zamieszania? Tym razem to Tęcza.

Od dziecka fascynowała mnie ona i tej fascynacji nie zepsuł nawet mój nauczyciel od fizyki, który przepuścił białe światło przez pryzmat i niczym bóg stworzył tęczę. Dumnie spajała rzutnik ze ścianą pracowni fizycznej a on dopisywał na tablicy jakieś robaczki wzorów, dla udowodnienia.

Co udowadniał ? Ja humanista siłą skazany na klasę o profilu mat-fiz już nie pamiętam.

Wybaczyłem zespołowi Pink Floyd umieszczenie takiego pryzmatu na swej najbardziej znanej płycie, bo ich muzyka tak podkręcała moją wyobraźnie jak tytułowa Ciemna strona księżyca.

Było w niej również coś boskiego.

Tęcza, która w biblijnych czasach pojawiła się na niebie jaka symbol przymierza Boga z ludźmi, nabrała z czasem wielu znaczeń. Tęczowe kolory kojarzyły mi się w dzieciństwie z barwami spółdzielców. W czasie święta majowego dumnie powiewała przy narodowej bieli i czerwieni na placówkach PSS Społem. Był też Dzień Spółdzielcy ale już nie pamiętam kiedy.

Nadszedł jednak czas, że wielobarwną tęczą zaczęto straszyć dzieci i emerytów z powodów o których tu pisać nie muszę. To zło, a zło trzeba tępić ogniem i mieczem, dlatego bogu ducha winna tęcza zapłonęła raz i drugi.

Palenie tęczy stało się dla niektórych formą sportu narodowego.

I co z tym fantem zrobić?

Gdzieś na sąsiednich uliczkach siedzą w autach strażnicy i pilnują instalacji. Tajniacy kręcą się w te i wewte, chroniąc pogodne dzieło sztuki jak uważają ci z drugiego końca politycznych zapatrywań.

Tak sobie przynajmniej tę ochronę wyobrażam.

A gdyby tak iść po rozum do głowy, a nawet za rozwiązaniem krakowskich centusiów?

Pomysł mój jest taki

Zabezpieczamy odpowiednio konstrukcję tęczy w którą montujemy specjalną instalację gazową.

W widocznym miejscu umieszczamy tabliczkę z numerem SMS.

Po uiszczeniu opłaty za SMS-a Premium czyli na przykład 9,99 + VAT, tęcza pokrywałaby się ogniem ale w sposób planowy i bezpieczny.

I już wyznawcy jednej opcji mogą sfilmować się na jej tle z hasłem dla kogo tak naprawdę jest ten kraj.

Za dwie godziny inna opcja polityczna przechwala się, że jesteśmy prawdziwymi Europejczykami bo oto tęcza stoi i nikomu nie wadzi.

Jednych i drugich nagrywają wszystkie istotne telewizje od lewa do prawa i pokazują w głównych wiadomościach, z odpowiednim oczywiście komentarzem.

Dzięki temu:

Primo, zluzowanych strażników można wysłać do walki z sikającymi po bramach bez podtekstów politycznych.

Secundo, na całym zamieszaniu zyskuje budżet Stolicy, bo przecież lwia część kwoty z SMS-ów premium wędruje do miejskiej szkatuły.

Wszyscy zadowoleni, a kasa gra i przecież o to głównie politykom chodzi.

A może nie?

Zadowolony elektorat nie pójdzie na wybory, grillując i popijając piwko w pięknych okolicznościach przyrody i wolnej niedzieli.

Najlepszy wyborca to wyborca wkur...ony lub wystraszony, dlatego mój pomysł na tęczę nie ma szans na realizację.

Tu widać jak na dłoni, że w czasach Kraka nie było spin doktorów i ośrodków badania opinii publicznej. Przecież na kontrolowanym centralnie strachu przed smokiem można było ugrać więcej. Po co więc zabijać. Lepiej dyskretnie karmić i nagłaśniać ekscesy ze smoczym udziałem.

A dziewice? Tu jak ulał pasuje powiedzenie mojego dziadka.

Tylko, że Kraka opinia publiczna nie interesowała bo nikt inny nie miał zdolności wyborczej. I to ani czynnej ani biernej.

Niezadowolonych nikt nie widział, bo nie wystawali ponad tłum. Już przy pierwszych oznakach marudzenia malkontent stawał się krótszy o głowę. Krak nie Krak, tak się wtedy rządziło i nikt mnie nie przekona, że białe jest białe, a czarne czarne. Czy jakoś tam tak podobnie.

A szkoda bo gaz staniał.