Próba oratorium na dwa suchary i pracującą dziewczynę

 - Gdzie idziecie chłopaki – spytał krecik, który właśnie wychylił się z kopczyka świeżej ziemi.

Co prawda krecik był ślepawy ale zajączki tak hałasowały, że krecik bez trudu je rozpoznał.

- Do burdelu sobie idziemy. Hen za trzecia polankę.

- Chłopaki weźcie mnie ze sobą

- Nie bierzemy, bo ty się nie potrafisz w takim miejscu zachować. Gbur i samotnik jesteś.

- Ja? Ja się nie umiem zachować​? Zjadłem cały poradnik dobrego zachowania i jak tylko powiecie mi, że jesteśmy na miejscu to już ja się zachowam właściwie.

Krecik był chyba przekonujący bo zajączki zabrały go ze sobą.

Nakręcone wizją nadchodzącej zabawy straciły czujność. Jeden z nich, przewodnik grupy potknął się o wystający korzeń. Grzmotnął o glebę tak, że po polanie rozniósł się głośny jęk, a potem krzyk

- O kurwa !

- Dzień Dobry – powiedział natychmiast krecik, dodatkowo nisko się kłaniając.

Bo przecież w każdej sytuacji trzeba jakoś zacząć. Zwykłe dzień dobry może być doskonałym starterem. Nie można przecież zastukać w drzwi lupanaru gotowym do użycia argumentem i wpaść do środka niczym lew polujący na antylopy u wodopoju.

A może tak właśnie trzeba? Nie wdawać się w żadne kurtuazyjne rozmowy i wstępne gierki. Tylko jakże to tak?

Kiedyś uczestniczyłem w pewnym „biznesowym” spotkaniu, na którym po kilku głębszych doszło do dyskusji na temat seksu. To nic niezwykłego bo z reguły wszystkie męskie rozmowy kończą się dyskusja o seksie. Wiele z nich od tego się zaczyna.

To spotkanie wyróżniało się tym, że ktoś cwany zaproponował bardzo ważnej osobie, załatwienie (w domyśle sfinansowanie) pracującej dziewczyny. Zazgrzytało lecz nic to bo facet licząc na przyszłe konfitury gotów był złamać obowiązujące prawo i towarzyskie normy. Wszyscy bowiem wiemy, że stręczenie do nierządu jest karalne. Więcej oleju w głowie miała ta „pewna ważna osoba” która ze zdziwieniem ( udawanym lub nie) zapytała:

- I co ja niby miałbym z nią zrobić?

No jak to co? Wiadomo co

I tak od razu? Panowie ja tak nie potrafię. Ja bym musiał z nią przynajmniej zatańczyć.

Nie był to jednak lokal z dancingiem, a więc sprawa upadła.

Kiedy to sobie przypomniałem utwierdziło mnie to w przekonaniu, że to bardzo ważne by jakoś zacząć.

W porządku, krecikowe „Dzień dobry” i co dalej?

Zaraz dyskusja o cenniku? Przecież to nie zakład fryzjerski, czy zapomniany już powszechnie punkt repasacji pończoch.

- O czym tu gadać, jak płacisz za poświęcony ci czas ? – spytał kiedyś mój młody podwładny, w takcie luźnej, męskiej rozmowy. Zaraz też dał popis swej praktyczności.

- Jak ograniczysz gadanie to w najniższej jednostce cennikowej zdołasz powtórnie zrealizować cel swojej wizyty. Gadanie tylko rozprasza.

Oczywiście do wyartykułowania myśli użył dużo mniej parlamentarnych określeń. Sen był jednak mniej więcej taki sam. Gadanie niepotrzebnie kosztuje.

- Ja bym tam zagadał – pomyślałem sobie. Oczywiście dla uspokojenia opinii publicznej chciałbym dodać, że te moja rozważania miały charakter wybitnie teoretyczny i dotyczyły nie sedna sprawy a jedynie zachowania na wstępie. No bo przecież korzystając z pomocy panienek można nie

przestać być gentlemanem.

Tu z pewnością damska część przyjaciół i znajomych królika zarzuci, że gentlemani na dziwki nie chodzą.

Zburzę ten wyidealizowany wizerunek. Niestety chodzą.

Sam pamiętam takie powiedzenie z czasów mojego dzieciństwa a zarazem młodości mojego ojca.

„Gentleman się syfa nie boi gentleman go ma”

Podsłuchując gdzieś z rogu pokoju rozmowy starszych w trakcie hucznych imienin, nie rozumiałem tego powiedzenia. Ba nie znałem nawet znaczenia słowa „syf”.

Z wiekiem przyszło zrozumienie dla tej jednej z wielu mądrości życiowych.

Wydawało mi się, że wypada tak przyjść i zagadać. Powiedzieć może coś o sobie, w ostateczności od siebie. W końcu to jedyna okazja by wykreować takiego siebie, jakiego sami chcielibyśmy widzieć. Prostytutka w dowód osobisty nie zagląda. Tak mi się przynajmniej wydaje.

Zapytać o pracę ale w jakiś taki delikatny sposób. W żadnym wypadku nie pytać o romantykę tego zawodu, jak powszechnie mówią najstarszego zawodu na świecie.

Nie dane mi było sprawdzić w działaniu tego przepisu na rozpoczęcie, ale nie będę się tutaj kreował na kogoś bez skazy, ani też na modnego ostatnio „stalowego drwala”.

Nie odpowiem więc też na pytanie - czy tego żałuję czy nie ?

Problem pozostawał dalej aktualny

No więc jak to jest? wdawać się w rozmowy z prostytutką czy nie?

A czy One w ogóle życzą sobie takich rozmów? Oczekują zwierzeń? A jeżeli tak to kiedy? przed czy po? a może o zgrozo w trakcie?

Historie małżeńskiego seksu notują przecież przypadki omawiania choćby list zakupów na dzień następny.

Otóż wychodzi na to, że one wcale tego nie oczekują. Powiem więcej są takimi próbami zmęczone i poirytowane.

Skąd to wiem?

Przeczytałem w Newsweeku artykuł pod tytułem „Na kozetce u prostytutki”

„ Ostatniej rewolucji na rynku płatnej miłości polskie prostytutki mają już po dziurki w nosie. Tego, że zamiast seksu klienci domagają się pieszczot, pocałunków i psychoterapii.„

chcecie przykładów?

Proszę bardzo oto wypowiedzi kilku z nich

„ – Ostatnio zadzwonił do mnie student z pytaniem, czy w ramach usługi mogłabym mu opowiedzieć bajkę na dobranoc – mówi Andżelika, siedem lat w zawodzie.

– A teraz większość domaga się czułości, a nawet, szlag by to trafił, całusów. Sandra dziesięć lat pracy

- Łysy mecenas po pięćdziesiątce. Dobrze płaci, nawet 250 złotych za godzinę, więc Jolanta w zasadzie nie powinna narzekać. Po co przychodzi? Chce, by go miziać, głaskać, poużalać się nad jego losem. Nie dość, że żona go nie kocha, kochanka rzuciła, to jeszcze córka zaciążyła z Mulatem.

- Zamiast się bzykać jak ludzie, oni ciągle gadają o problemach. Co to ja Ewa Drzyzga jestem? – denerwuje się Jolanta. „

- Trafił mi się klient, który chciał zapłacić tylko za to, bym go drapała za uchem. Odmówiłam zboczeńcowi – przyznaje.

To co rzuciło mi się w oczy w powyższym tekście poza meritum to jest ciekawe zakreślenie obszaru zboczenia.

To już drugi przykład, że pracujące dziewczyny inaczej postrzegają ten problem. Pierwszym był poniższy dowcip.

Pewien facet krążył od panienki do panienki w jednym z poznańskich Night Clubów.

Rzecz cała równie dobrze mogła mieć miejsce w Krakowie.

Każdej proponował to samo, nietypowy seks. Żadna nie chciała się jednak podjąć być może ryzykownego zadania.

Problem na „klatę” obdarzoną zresztą jeszcze całkiem kształtnym biustem postanowiła wziąć szefowa agencji, ze stażem ponad dwudziestu lat w zawodzie.

Przez taki szmat czasu niejednego przecież mogła się napatrzyć, a tym bardziej doświadczyć.

Dziarsko weszła z młodzianem do pokoju, by wyrzucić go już po chwili z głośnym krzykiem

- Wynoś się stąd zboczeńcu jeden !

- No i jak chciał? - spytały jedna przez drugą, panienki

- Jak chciał ? Za darmo chciał, zboczeniec jeden

Zamówienie, wykonanie i honoracja. W takiej kolejności. Czasem honoracja wyprzedza wykonanie, ale to tylko kwestia umowy.

Pogadać to se można było w maglu. Tylko czy ktoś współcześnie widział jeszcze coś takiego?

inspiracja

http://polska.newsweek.pl/seks-i-prostytucja-zmieniaja-swoj-charakter-czytaj-na-newsweek-pl,artykuly,352760,1.html#utm_source=streamSG