Ruchliwy jak Polak

A teraz w odpowiedzi na ewentualne zarzuty, że potrafię tylko krytykować. Oto całkiem ciekawy obraz Polaka, nie jako wiecznego tułacza a wędrownika bardziej, co stawia go w jednym rzędzie z takim Krzysztofem Kolumbem i Vasco da Gamą.  
Jeżeli  tylko odrzeć z polityki wyobrażenie rodaka, rysuje nam się całkiem ciekawy obraz. Bo w końcu:

Polak to bardzo ruchliwy facet
nawet gdy czasem wyjdzie na spacer.
na pół godziny – wraca za tydzień,
bo jeśli Polak ruszył, to idzie
ale to wszystko nie dość i nie mało,
dalekich lądów chciało by ciało,
Lilian pod palmą i palm wśród Lilian,
torsów o barwie skrzydeł motyla.
gdzie go nie było, Bóg jeden wie to,
był pod Canossą i pod Orvieto,
był pod Paryżem i nieco bliżej,
na przykład w gajówce pod Świętym Krzyżem
i na Giewoncie znanym mu z gazet…
Polak to bardzo ruchliwy facet.
Gdzie nas nie było, sam diabeł nie wie
i pod jaworem, i pod modrzewiem,
i jako Jontek, i jako Filon,
i sto lat temu, i tuż przed chwilą,
i jako Jan z Kolna, i Jan spod Wiednia,
i jako średniak, i jako biedniak,
i jako pątnik z pustką w kieszeni,
który wyrusza do Świętej Ziemi.
Polak to bardzo ruchliwy facet,
nawet gdy czasem wyjdzie na spacer.

Tadeusz Kubiak  podziwiał tak Polaka w wierszu - Pean na cześć rodaka. Wierszem a w zasadzie piosenką skomponowaną do tego wiersza, a śpiewaną przez Marka Kondrata przyszło mi zachwycać się ze trzydzieści lat temu, kiedy nabyłem płytę analogową, zatytułowaną - Dedykacja. 

Płytę mam do dnia dzisiejszego, a utwór do niedawna leżał gdzieś spokojnie w zasobach You Tube. Teraz nie ma, widać się zleżał. Szkoda.
Wychodzi na to, że chodzimy mając powód lub zupełnie bez powodu. O poranku, w południe, wieczorem i po  nocy.
A propos po nocy, taki oto suchar nocny przyszedł mi do głowy.
Zona budzi się i widzi chodzącego po pokoju męża. Jest środek nocy, więc ona zdziwiona pyta
- Co się dzieje?
- Mam ochotę na seks
- To chodź
- No właśnie chodzę
Tak, rozchodzić problem to być może skuteczna recepta na większość naszych kłopotów