A ja tak nie potrafię

Tekst inspirowany niektórymi wypowiedziami, opiniami i komentarzami których tak wiele w Internecie.

- Nie przejmuj się – mówię do siebie.

To optymistyczne hasło znam w już kilku językach, bo nigdy nie wiadomo kim byłem w swoim poprzednim wcieleniu. Nie żebym zaraz stał się fanem reinkarnacji, ale zawsze dobrze przygotować się do tematu wielopłaszczyznowo. To asekuranctwo przecież niewiele kosztuje.

No co ?

No i dupa. Ja się po prostu uwielbiam przejmować.

Przepraszam za tę bezpośredniość ale „dupa” pojawi się w tym tekście jeszcze kilka razy, by nie rzec, że zdominuje cały wpis.

Z przejmowania się zrobiłem sztukę i można by rzec, że mam jakieś genetyczne ku temu skłonności.

Boże, jak ja się lubię przejmować, wyszukiwać słabe punkty we własnych planach i niedoróbki w ich realizacji.

Można by powiedzieć, że to jakiś gigantyczny brak wiary w siebie, a ponoć sama wiara to podstawa, podwalina, kamień węgielny na którym buduje się sukces.

Z tym doświadczeniem w zamartwianiu się mógłbym startować w jakimś konkursie, może nawet w telewizyjnym show.

W takim na przykład „Twoje zmartwienie brzmi znajomo” albo „ Zamartwienia na lodzie”.

Jeśli błysnę raz to zaraz wezmą mnie do „Tańca z gwiazdami”. Wszak nie tylko ja zauważyłem, że ostatni występują tam co najwyżej gwiazdeczki.

Tylko, że ja nie umiem tańczyć – martwię się od razu - Leży mi ten problem od lat na sercu.

- To co miałeś w sercu miej teraz w dupie. Należy Ci się – powiedział mi nagle jakiś wewnętrzny głos.

- Nie mogę tak. Czym się wtedy będę martwił ? - podjąłem się sztuki dyskusji chociaż miałem pełną świadomość tego, że w swoim pokoju znajduję się sam.

- A może boisz się, żeby Ci dupa za bardzo od tego nie urosła?

- Dlaczego niby miałaby mi róść, rosnąć, rozrastać się – zapytałem, martwiąc się od razu czy forma róść jest akurat właściwa.

- Ty wiesz ile rzeczy trzeba mieć w dupie? To się w głowie nie mieści.

- A nie można by inaczej? Przecież nie można mieć w dupie rzeczy ważnych.

- Co ty mi tu wciskasz za kit? Wszystko jest do dupy tylko pasta jest do zębów.

- A mydło ? Mydło jest toaletowe – odpowiedziałem polemicznie, starając się jednocześnie zyskać na czasie by zlokalizować pochodzenie głosu.

- Papier też jest toaletowy, a jak sam wiesz jest do dupy.

- Zgoda, ale nie zgadzam się na takie generalizowanie. Poza tym znacznie upraszczasz.

- Masz prawo mieć o mnie swoje zdanie a jam prawo mieć je w dupie.

- I do tego jesteś wulgarny.

- To tylko szczerość Antoni, tylko szczerość. Ja na przykład mam wszystko w dupie i to z każdym dniem coraz więcej. Gdybym robiła zakupy, to z tego powodu musiałabym sobie coraz większy rozmiar kiecek kupować.

- Czekaj no, inspirujesz się filmem. To Korba z „Lejdis” tak mówiła. Kim Ty właściwie jesteś ? - spytałem nerwowo - Jesteś kobietą ?

No tak, ze słuchem też u mnie nietęgo, głos rzeczywiście jakiś taki wyższy.

- Kobietą to za wiele powiedziane, jestem tylko damskim pierwiastkiem twojej osobowości,

czyli mniej więcej tak jakby kawałkiem kobiety w duszy mężczyzny.

- A po co mi to, właściwie?

- Kobiecy pierwiastek pozwala Ci pokazać swoją wrażliwą naturę. Nie musisz zaraz być romantykiem ale czasami możesz bywać romantycznym.

- No, pisywało się kiedyś wiersze. Nie zaprzeczę.

Nie musisz od razu z tymi wierszami, żeby na Stachurę zaciągnąć dziewczyny do łóżka.

Chodzi o to byś w odpowiedniej chwili powiedział coś, co ją rozklei.

Tu powiem, że miałem takie chwile kiedy powiedziałem coś co kobietę rozkleiło, ale po wszystkim wiedziałem, że powiedziałem to raczej nie w porę.
- Ty rzeczywiście lubisz się zamartwiać. Poza tym dzięki mnie przyswajasz sobie wiedzę na temat świata kobiet. Dzięki mnie nie rozmawiasz z nią o silnikach diesla ale o ubraniach, fryzurach i kosztownych dodatkach. Kolory, trendy i błyskotki.

- Hm kolory. Przyznając się do tego, że znam kolor ecru, nie wyjdę przypadkiem na geja?

- Jeżeli zachowasz umiar to nie.
- To po to to wszystko by znać się na kolorach?

- Jest jeszcze parę rzeczy jak wróżby, znaki zodiaku, karty.

- Przecież to bzdury.

- Dziewczyny to lubią, okaż więc odrobinę zrozumienia a ja ci w tym pomogę.

- Zaraz zaraz bo mi tu parę rzeczy nie pasuje. Niby ten pierwiastek żeński to taka kwintesencja delikatności, a ty tylko dupa i dupa.

- No wiesz, kobiety zmieniły się nieco od czasu twojej młodości.

- Teraz dominują silne kobiety.

- No widzisz siła i delikatność. Delikatność to jakby nasz damska cecha tylko, że ona się teraz nieco inaczej objawia.

Wiesz, jak patrzę na współczesne dziewczyny to bardzo trudno znaleźć mi w nich tę jak mówisz damską cechę. Koronkowe kiecki i glany zgrzytają tak aż iskry się sypią. Chyba mój stereotyp już nie obowiązuje.

- Wiesz co ja myślę o takich stereotypach w ocenie?

- Wiem, z pewnością masz je w dupie

- Oczywiście i uwielbiam ten stan kiedy wszystko w dupie mam .

- Ty z tego upychania w dupie problemów zrobiłaś jakąś sztukę życia.

- To jest taka metoda. Metoda „mam to w dupie” jest najlepszym sposobem na przetrwanie w naszej rzeczywistości.

- Martwi mnie to, że nasza obecna rzeczywistość stała się tak mało subtelna.

- Ciebie jak zwykle wszystko martwi.

- A jednak mi żal ...

- Bułatowi też było żal sań i koniaku z Puszkinem. Kto teraz jeździ saniami ? Koniak też jakby mniej popularny za sprawą whiskacza.

- No proszę, to znasz się na poezji a przecież to ona powoduje, że czujemy się lepsi, delikatni i wrażliwi. To może mi jeszcze coś zacytujesz?

- Z klasyków?

- Najchętniej. Jak trafisz na to co lubię to położysz mnie na łopatki. Jeżeli zaś idzie o wybór to, kto jak kto ale Ty masz ułatwione zadanie.

- Z Tuwima może być?

- Oczywiście

- To lecę :

„Socjały nudne i ponure,
Pedeki, neokatoliki,
Podskakiwacze pod kulturę,
Czciciele radia i fizyki,
Uczone małpy, ścisłowiedy,
Co oglądacie świat przez lupę
I wszystko wiecie: co, jak, kiedy,
Całujcie mnie wszyscy w dupę. „

- A cóż to ma być ?

- No Tuwim i jego wiersz w którym autor grzecznie ale stanowczo uprasza liczne zastępy bliźnich aby go w dupę pocałowali."
- Wiersz znam ale liczyłem bardziej na „Kwiaty polskie”. Ty jesteś jednak pokręcona.

- A jaka mam być? Jestem przecież żeńskim pierwiastkiem twojej męskiej natury. A jaki Ty jesteś? Ty zajrzyj na swojego bloga, seks z seksem i o seksie. To już coś więcej niż tylko zwykłe zainteresowanie. Zważ na kontekst w którym ja tej dupy używam. W sumie ani raz o seksie. Czyż w ten sposób nie ratuję twojego wizerunku?

- Zepsuwszy go najpierw? Wybrałaś ciekawe metody

- Każda metoda jest dobra, jeżeli zbliża nas do celu.

- A ludzie ? Co powiedzą ludzie?

- Z każdym dniem rośnie liczba osób które mogą mnie pocałować w dupę, ale to znasz choćby z kubka w którym pijesz kawę.

- Ja bym powiedział raczej - jestem jaki jestem.

- Czyli Michał Wiśniewski? Z tego programu „Jestem jaki jestem” ?

- Może bardziej jak Anthony Hopkins. Kiedyś powiedział : „Nie interesują mnie opinie ludzi i ich myśli na mój temat. Jestem jaki jestem i robię to co robię.”

- Wysoko mierzysz. Z Anthonym to ty masz tylko imię wspólne. A reszta? Przecież Ty się właśnie uwielbiasz przejmować tym co mówią inni. Szczególnie lubisz to robić w nocy.

Spojrzałem na zegarek, była 3.30

Tradycyjna pora na budzenie się wyrzutów sumienia. Kot zażąda wyjścia dopiero za godzinę. Pies za trzy, a sam wstanę za dwie godziny i czterdzieści minut.

Ileż to można jeszcze sobie zarzucić.