Właściwi ludzie

Ujął mnie ten tekst. Tak bardzo, że zmusił nawet do rozważań  

 
Pięknie, pięknie, aż wacek mięknie jak mówił pewien mój znajomy. Tylko czy aby na pewno?
Klnę. Nie będę ukrywał, że soczysta "panienka", potrafi osłodzić ból porażki, a dodatkowo działa lepiej niż niejeden lek przeciwbólowy. Dodatkowo wiem, że przekleństwo rzucone w próżnię skutecznie mnie odstresuje. Ważne jest to, iż przekleństwa w ustach jednych nie rażą, a nawet co przyznam ze zdziwieniem pasują do emploi danego człowieka, w innych zaś rażą i są mówiąc wprost niewybaczalne. Chciałbym znaleźć się w tej pierwszej grupie, ale życie jak zawsze stawia mnie pewnie gdzieś po środku.

Zawsze jednak kiedy użyję go sobie w celu rozładowania stresu w zbyt bliskiej odległości od małżonki, niezmiennie słyszę - A to słowo to naprawdę było potrzebne?
Idąc drogą rozumowania powyższego cytatu, jeżeli powinienem ważyć słowa wypowiadane w jej obecności  to znaczy, że od ponad czterdziestu lat jestem z niewłaściwą osobą?
Mam z nią dwoje dzieci i parę albumów wspaniałych wspomnień.
Do tej pory jednak tego nie zauważałem, a jeden mem rozjaśnił mi osąd sytuacji?
Z pewnością nie.
To świadczy tylko o tym, że różnimy się nieco, albo nieco bardziej. Przeciwieństwa 
zaś się przyciągają niczym odmienne bieguny magnesu.
Kiedy więc słyszę krytykę mojego zachowania, niezmiennie odpowiadam
- Kocham Cię.
I chociaż słowa te są wyważone, bowiem charakter * podpowiada co innego, nie mam wątpliwości, że są one szczere.


*) Mówi się, że niewysocy ludzie są nerwowi dlatego, że mają serce zbyt blisko dupy.