Czym mierzyć prawdziwego mężczyznę

Kiedy byłem małym chłopcem na bóle i smutki reagowałem płaczem.

- Prawdziwy mężczyzna nigdy nie płacze – powtarzał mi ojciec.

- Prawdziwy mężczyzna nie wie co łzy - śpiewał w radio popularny zespół

Tak to straciłem kilka możliwości do okazania zwykłej ludzkiej słabości.

Trzymałem fason choć mało nie posrałem się z wysiłku.

Musiało minąć jeszcze trochę lat, zanim zrozumiałem, że wszyscy w tej kwestii mnie oszukiwali.

Kiedy stałem się dojrzałym mężczyzną, zacząłem nabierać dystansu do rzeczywistości. Może to doświadczenie, a może tylko upływ wieku z jego spadającym ( co tu ukrywać ) poziomem  testosteronu. Nagle zacząłem dogadywać się z żona, teściową i własnym dziećmi.
Niezmuszany przez nikogo przesunąłem swoje priorytety na inne kwestie. Kiedy już wszystko zaczęło iść swoim spokojnym jakby lekko sennym rytmem, usłyszałem, że to nie jest dobrze.

Całkiem za friko otrzymuje medialne wskazówki, w co drugiej przerwie reklamowej. Bombardowany jestem sugestywnym obrazami i informacjami, że prawdziwy „mężczyzna nigdy nie wymięka”

Podejrzewam, że analogicznie do czasów dziecięcych, ktoś próbuje robić mnie w balona.

Ja zaś uważam, że z tego balona powinno się (nomen omen) spuścić nieco powietrza.

Bo niewymiękanie jest jednostką chorobową, a uporczywy wzwód jest o tyle kłopotliwy co i bolesny.
Priapizm,  lub nieco przyjaźniej ciągotka to objaw chorobowy polegający na występowaniu długotrwałego, bolesnego wzwodu członka, który nie jest związany z podnieceniem lub pobudzeniem seksualnym. Nazwa priapizm wywodzi się od starożytnego boga Priapa, którego wizerunki przedstawiały mężczyznę z członkiem w stanie erekcji.

Napraw tu człowieku kran w kuchni lub pomaluj ogrodzenie ze sterczącym fajfusem. Działasz boś prawdziwy mężczyzna, a prawdziwy przecież nigdy nie wymięka.

W przypadku tego ogrodzenia to nawet trochę głupio przed sąsiadami.
Sąsiadka zgorszona ale w głębi dumna, że to na jej widok, sąsiad podku...ony że rwiesz mu żonę. 

Poza tym mówią, że dobry pan Bóg dał mężczyźnie mózg i penisa, ale krwi tylko tyle by obsługiwać na raz  tylko jeden z tych narządów. Można więc albo bzykać, albo rozwiązywać zadania z trzema niewiadomymi.

Być może z tego powodu mamy w około tyle idiotycznych decyzji i zachowań.

Wpływ uporczywej sztywności prącia na trafność podejmowanych decyzji strategicznych – w niedalekiej przyszłości będzie z pewnością tematem niejednej pracy doktorskiej.

Zastanawiam się tylko nad jednym, jaki narząd zabrał mózgowi potrzebną do funkcjonowania krew, skoro faceci kupują w sprzedaży wysyłkowej preparaty na długość, grubość, tęgość i sprężystość ?

Z pewnością nie sztywniak.